หลังจากการ์ปูการออกเดินทางไปยังชายแดน อนันตยะจึงอยู่ด้วยความเศร้าเหงาใจอย่างยิ่ง เพราะขาดคู่หูคนสนิททั้งกายและใจ มีแต่เพียงองค์รักษ์สองนายที่ราชานรินทรได้มอบไว้ แต่วันนี้เป็นวันที่อารยันว่าที่พี่เขยของอนันตยะมาถึง เพื่อมาอภิเษกอีกสามวันข้างหน้าซึ่งอนันตยะทั้งตื่นเต้นและตื่นกลัวความร้ายกาจของอารยัน แต่อนันตยะก็ต้องฝืนทนที่ต้องออกไปต้อนรับที่หน้าพระราชวัง อนันตยะรออยู่หลายชั่วยามกว่าที่อารยันมาถึง เมื่ออารยันมาถึงเขาก็พุ่งมุ่งตรงมาหาอนันตยะในทันที
"ออกมาต้อนรับข้าเองเลยเหรอองค์ชายอนันตยะ"อารยันอมยิ้มแบบมีเลศนัยแอบแฝงความร้ายกาจไว้
"ก็เจ้าเป็นพี่เขยข้าและสหายด้วยถ้าไม่ให้ข้าออกมาต้อนรับใครจะมาตอนรับเจ้าล่ะ"อนันตยะยังมีสีหน้าบึงตึงโดยมีองค์รักษ์สองนายที่ราชานรินทรมอบไว้ให้อยู่ข้างกายซ้ายขวา
"พี่เขยน่ะใช่แต่สหายใช่หรือเปล่าไม่แน่ใจ"อารยันกระซิบข้างหู
"เจ้าพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไรอารยัน"อ
