อนันตยะนั้นบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่านทั้งสองปทุมทัน ยิ่งการ์ปูขบเพียงแผ่วเบาเขาก็แท่บใจจะขาดให้ได้ในบัดดล
"พอแล้ว"อนันตยะอดทนความเสียวซ่านไม่ไหว
"ทำไมเหรอครับ"การ์ปูถอนริมฝีปากจากปทุมถันอันน้อยนิด
"ข้าอยากทำให้เจ้ามีความสุขบ้าง หรือว่าเจ้าไม่ชอบ ข้าจะได้ไม่ต้องทำให้เจ้า"
"ชอบขอรับ ขาน้อยรอรับคำนี้มานานแล้ว"การ์ปูยิ้มจนเห็นไรฟัน ที่ขาวใสเรียงเป็นระเบียบที่ตัดกับผิวสีเข้มของเขา
"เจ้านอนลงเลย"การ์ปูทำตามอย่างว่าง่าย เขาถอดเสื้อผ้าและกางเกงออกจนหมดแล้วล้มตัวลงนอนบนกลางเตียง
"ข้าจะเอาคืนเจ้าบ้าง"อนันตยะมองส่วนกลางลำตัวของการ์ปูที่ยังขยายใหญ่ไม่เต็มที่
อนันตะยะนำน้ำเมามาเทราดลำตัวของการ์ปู แต่จะเน้นตรงอาวุธคู่กายเป็นหลัก
"พระองค์ช่างร้ายกาจ"การ์ปูพูดขึ้น
"ใครใช้ให้เจ้าทำกับข้าก่อนล่ะ"อนันตยะพูดขึ้น
"ได้เลยขอรับข้าน้อยพร้อมรับความสุขแล้วขอรับ"
อนันตยะไม่พูดอะไรต่อก้มลงไล้เลียปทุมทันส
