“จบเรื่องนี้ พี่คิดจะหย่ากับฉันไหม อย่างไรต่อให้ร่างนี้คือภรรยาของพี่ แต่จิตวิญญาณด้านในไม่ใช่ สำหรับฉันอย่างไรก็ได้ เพราะมาที่นี่ก็ตัวคนเดียวไม่มีคนรู้จักที่ไหน ส่วนทุกอย่างที่ฉันทำให้บ้านซือ ก็ขอมอบให้กับอาฝานและเจินเจิน อย่างไรฉันก็รักทั้งสองคนไม่ต่างจากลูกของตัวเอง” เซี่ยเจียวหงพูดด้วยท่าทางสบาย ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร มีเพียง แวบเดียวเท่านั้นที่แววตาเศร้าหมอง เพราะคิดว่าต้องห่างจากสองแฝด “ถ้าคุณหย่ากับผม คุณจะอยู่ที่ไหน และทำอะไร ในเมื่อคุณบอกว่าคุณตัวคนเดียวไม่มีคนรู้จักที่นี่” ซือเฉิงซานตกใจและถามออกไปอย่างร้อนรน “ยังไม่รู้ค่ะ อาจจะเข้าป่าล่าสัตว์เหมือนเดิม หาเงินสักก้อนซื้อบ้านและทำการค้า คงมีที่ไหนสักที่ที่ฉันอยู่ได้ หรือไม่อาจจะไปของานนายท่านโล่ทำ ในเมื่อฉันมีความสามารถเดิมติดตัวมาคงมีสักที่ที่ให้ฉันอยู่เพื่อดูแลตัวเอง แต่ฉันอาจจะขอไปเยี่ยมสองแฝดและแม่ของพี่บ้างได้ไหม เพราะฉันมอ