เมื่อมาถึงที่เป้าหมายอย่างคฤหาสน์ตระกูลว่าน เซี่ยเจียวหงและทุกคนรออยู่พักใหญ่พอเห็นว่าด้านในมืดแล้ว จึงทำการปีนข้ามกำแพง ลัดเลาะเข้าไปในตัวคฤหาสน์ ต่อให้ประตูด้านในจะล็อกกุญแจอย่างดี แต่ไม่ใช่เรื่องลำบากสำหรับเซี่ยเจียวหง ก่อนที่จะมาที่นี่เธอเตรียมพร้อมทุกอย่างมาแล้ว ไม่เว้นแม้แต่ลวดเส้นเล็ก
ไม่ใช่ว่าคฤหาสน์ตระกูลว่านจะไม่มีคนตรวจตราเดินดู ความปลอดภัย แต่เพราะมีไม่มาก หรือเพราะคิดว่าตัวเองมีอิทธิพลเลย ไม่มีใครกล้ามาล้วงคอ ทำให้เซี่ยเจียวหงและคนที่มาด้วยเข้ามาด้านในได้อย่างง่ายดาย
ทันทีที่ไขประตูได้เซี่ยเจียวหงส่งสัญญาณโดยให้หาห้องทำงานและห้องหนังสือของนายท่านว่านให้พบ หลังจากที่ลูกน้องกระจายกัน ไปหา ส่วนเซี่ยเจียวหงและเชอเจียไท่เองก็มีไฟฉายเล็ก ๆ ค่อยส่องดูเช่นกัน ไม่นานทั้งสองก็พบเข้ากับห้องห้องหนึ่งเข้าพอดี
“พี่เจียไท่ พี่รอส่งสัญญาณให้คนของเราที่หน้าห้องก่อนจากนั้น พี่ค่อยต
