Chapter 17

1345 คำ

เมื่อมาถึงที่บริษัทเธอก็เดินหนีชายหนุ่มเข้าห้องทำงานไปอย่างรวดเร็ว ธาดาเรียกหญิงสาวไว้แต่ไม่มีทางที่เธอจะหันกลับมาแน่นอน ท่าทางจะโกรธที่เขาขโมยหอมแก้ม แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้เธอก็ไม่ให้ถึงเนื้อถึงตัวเลย พักหลังเหมือนเห็นเขาเป็นตัวเชื้อโรคเห็นหน้าก็ยี๋แล้ว "เฮ้อ!จะง้อยังไงล่ะเนี่ย" เขามองตามเธอไปก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า เดินเข้าประตูเพื่อกลับแผนกของตัวเองไป ยอมรับว่ามาทำงานที่นี่ครั้งแรกไม่มีประสบการณ์เรื่องเพชรเลยสักอย่าง ตอนนี้ทำได้สองปีถือว่ารู้รายละเอียดมาเยอะมาก และตอนนั้นที่ไปคุยกับคุณพ่อท่านชวนทำธุรกิจเพราะไม่อยากให้ลูกทำงานเป็นพนักงานเงินเดือนน้อย ถึงแม้ว่าจะมีสมบัติที่พ่อให้มามากมายแต่มันก็ไม่เหมือนทำธุรกิจของตัวเอง ถึงแม้ว่าจะมีความเสี่ยงแต่เงินมันได้เยอะกว่ามาก แต่เอาจริงสมบัติที่พ่อให้มาพวกอสังหาริมทรัพย์เดือนหนึ่งก็มีเงินเข้าบัญชีเยอะมากไม่ใช่น้อยแต่ท่านก็ยังอยากให้เขาทำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม