ช่วงบ่ายรุ่งฟ้ารู้สึกตัวขึ้นมาด้วยความเมื่อยคบทั้งตัว หนักอึ้งไปทั้งหัว พยายามจะลุกขึ้นจากที่นอน แล้วเดินลงจากเตียงด้วยแข้งขาที่อ่อนแรง ตรงนั้นก็เจ็บเหลือเกินทำให้เธอล้มลงไปพื้น
“โอ๊ยยยยย ซี๊ดดดดด”
เสียงร้องของเธอดังขึ้นจนทำให้คนที่นอนหลับอยู่ต้องสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ และตกใจยิ่งกว่าเมื่อเห็นเมียสุดที่รักนั่งอยู่บนพื้นโดยมีสีหน้าเจ็บปวด
“แพท เป็นอะไร” ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นมาเดินมาหาหญิงสาวที่นั่งอยู่บนพื้นไม่ขยับเขยื้อนไปไหน
“อื้อ แพทอยากเขาห้องน้ำค่ะ แต่ไม่มีแรง เจ็บด้วย”
“ไหนพี่ดูสิบวมมากไหม”
คริสเตียโนรีบอุ้มรุ่งฟ้าขึ้นมาไว้บนที่นอนแล้วจับขาของเธอให้อ้าออก เขาก้มลงไปมองที่จุดสงวนซึ่งตอนนี้มันบวมและแดงมากจากกิจกรรมสวาทมาราธอนอันยาวนานที่เขาเป็นคนมอบให้เมื่อคืน
“พะ พี่คริสพอเถอะแพทอายนะ”
ถึงเธอกับเขาจะมีอะไรกันแล้วแต่เธอก็อายนะที่ต้องมาอ้าขาให้เขามองอยู่แบบนี้
“ไม่เห็นเป็นอะไรเลย
