" ทำอะไรกัน "
" เอ่อ ท่านประธานสวัสดีครับ " ก้องรีบปล่อยลูกชายสุดที่รักจนน้องเกือบล้มเพราะตกใจที่อยู่ดีๆท่านประธานก็โผล่มาชั้นของพวกเขาและกำลังยืนอยู่ตรงหน้าตอนนี้แล้ว ก่อนก้องจะรีบสวัสดีเจ้าตัวไปตามมารยาท
" ผมแค่เดินผ่านมา แต่จะแสดงความรักกันก็ขอให้นอกเวลางานนะครับ " น้ำเสียงเรียบเย็นถูกเปล่งออกมาหน้านิ่งๆ สายตาจดจ้องไปยังร่างบางที่ยืนจับแขนผู้ชายคนนี้ต่อหน้าต่อตาเขาอยู่
" เอ่อ ครับ ครั้งหน้าผมจะระวัง " ก้องโค้งขอโทษคนตำแหน่งสูงสุดของที่นี่เพราะเขาและปันคงหยอกกันเสียงดังอย่างที่อีกคนว่าจริงๆ หันมองน้องชายเพราะไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรก็พบว่ายืนตัวเล็กอยู่หลังเขาอยู่ก่อนมือหนาจะยกขึ้นมาสัมผัสมือน้องที่จับแขนเขาอยู่อย่างลืมตัว ปันจะค่อนข้างกลัวคนที่ใช้น้ำเสียงแบบนี้เป็นปกติ
" ครั้งหน้า ?" ประธานคนใหม่เลิกคิ้วสงสัยในคำตอบที่ได้รับ ครั้งหน้าในฐานะอะไร ก็อีกคนบอกกับเขาว่าไม่มีแฟน ผู้ชายต
