สนามบินสุวรรณภูมิในเวลาหกโมงเช้าอันแสนสดใสของใครหลายๆคนในการออกเดินทางสู่สถานที่ใหม่ๆ สู่งานใหม่ๆ สู่การพบเจอคนใหม่ๆ ผู้ร่วมทุนใหม่ๆ สู่การกลับไปเจอคนเก่าๆ เพื่อนเก่า และครอบครัวที่จากมา
ทั่วบริเวณล้วนมีผู้คนพลุกพล่าน เสียงประกาศดังขึ้นเป็นระยะ ผู้คนกอดก่ายร่ำลาทั้งด้วยรอยยิ้มและน้ำตา
กระเป๋าใบใหญ่ถูกผลักแทนการลากเพราะไม่ใช่แค่กระเป๋าที่ต้องใช้แรงเขาเคลื่อนตามไป ร่างบางนั่งอยู่บนกระเป๋าใบใหญ่หันหน้าเข้าหาตัวคนรักอย่างน่าเอ็นดู ตาที่แทบจะลืมไม่ขึ้นจนไมค์ต้องอุ้มขึ้นนั่งบนกระเป๋าแล้วผลักให้ล้อเลื่อนอยู่ข้างหน้า
เขาเดินทางเพียงคนเดียวเพราะเลขาทั้งสามคนต้องดูงานที่บริษัทแทน และเขาก็มีเลขาส่วนตัวอีกสองคนในตำแหน่งหุ้นส่วนใหญ่ของคาสิโน กระเป๋าถูกลากมาที่โซฟาตัวยาวก่อนไมค์จะอุ้มปันลงนอนดีๆเพราะกลัวน้องจะปวดคอเอาก่อนตัวเองจะไปเคลียร์เรื่องพาสปอร์ต ถึงแม้ว่าเขาจะนั่งเครื่องบินส่วนตัวแต่ก็ต้องยื่
