#เพ้นท์ของพาย :: CHAPTER 6 [100%]

1520 คำ

ประตูที่ปิดลงทำให้ผมได้เห็นแววตากลมโตที่ดูเศร้าจริง ไม่เหมือนกับคำพูดที่บอกก่อนหน้านั้น ผมไม่เคยทิ้งเพ้นท์ไปนานแบบนี้ อย่างมากก็แค่ไปนอนกับผู้หญิงแค่วันเดียวก็กลับ สำคัญคือมันไม่ได้ห่างไกลกันขนาดซีกโลกแบบนี้ แต่ผมคิดว่ามันก็แค่สามวันนี่น่า ใช่แค่สามวันเอง... เพ้นท์น่ะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง ต้องหัดอยู่ตัวคนเดียวให้ได้ถ้าไม่มีผมในวันหนึ่ง :: PAAI TALK END :: ฉันยืนมองร่างสูงที่กำลังแต่งตัวอยู่ตรงหน้าทีวีโซนรับแขกและมองกระเป๋าเดินทางหนึ่งใบใหญ่สีดำกำลังถูกยกออกไปด้วยมือของคุณธนิน วันที่คุณพายบอกว่าจะต้องบินไปดูงานที่ฝรั่งเศสสามวัน วันนั้นเป็นวันที่ฉันรู้สึกใจหายอย่างชอบกล เป็นครั้งแรกที่คุณพายจะไม่อยู่ที่นี่และไปที่อื่นซึ่งเป็นอีกฝั่งของโลก แม้จะรู้ว่าคุณพายไปเพราะเรื่องงาน มันก็อดไม่ได้ที่จะไม่รู้สึกใจหาย ฉันอยู่กับเขามาตลอดสองปีกว่า ไม่มีวันไหนที่จะไม่เจอหน้ากัน ถึงจะมีวันที่คุณพายไม่ได

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม