ช่างเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ในสายตาของไคเหลือเกิน

1271 คำ

ถึงปากจะบอกว่าจะทำงานและออกคำสั่งให้เซย์จิห้ามกวนไปแล้วก็ตาม แต่กัลป์ก็ไม่ได้ทำงานเลยทั้งคืน ไม่ใช่ว่าเพราะถูกเซย์จิกวน แต่ถูกเสียงกรนของหมอนั่นกวนต่างหาก อย่าว่าแต่ไม่ได้นอนเลย นอนก็ไม่ได้นอนด้วยซ้ำ เซย์จินอนกรนสนั่นลั่นทุ่งขนาดนั้น ใครจะไปนอนหลับลงได้! สุดท้ายเขาก็ไม่ได้แก้งาน ตัดสินใจปริ๊นท์ต้นฉบับดิบๆ ออกมาใส่ซอง ถือไปให้คุรุกิดูอย่างไม่มีทางเลือก พอมาถึงสำนักพิมพ์ คุรุกิก็ไม่รอช้า พานักเขียนหนุ่มไปพูดคุยเรื่องที่ตั้งใจแจ้งไว้เลย ดีที่การพูดคุยเป็นการคุยกันแค่สองคนระหว่างคุรุกิกับกัลป์เท่านั้น กัลป์จึงไม่ต้องฝืนทำตัวสดชื่นทั้งที่ตาจะปิดให้ได้ระหว่างประชุมมากนัก แต่กระนั้นก็จำต้องฝืนด้วยเกรงว่าจะเสียมารยาทกับคุรุกิ หากแต่เพราะไม่ได้นอน การพูดคุยจึงไม่ค่อยเข้าหูเขาเท่าไหร่นัก คุรุกิพูดที เขาก็สัปปะหงกที เรียกว่าหลับในได้เลยล่ะ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่คุรุกิเอื้อมตัวข้ามโต๊ะที่อยู่คั่นกลา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม