หลังจากหายป่วยก็ถึงเวลาที่ต้องไปทำงาน เบญญาพรนั่งมองชุดทำงานของตนเองด้วยความเหนื่อยใจ แต่ละชุดเหมาะกับตำแหน่งผู้ช่วยเลขาเสียที่ไหน
เธอเคยเห็นนะพวกเลขาของผู้บริหารแต่งตัวดูดีกันทั้งนั้น ถึงจะเป็นเพียงตำแหน่งผู้ช่วยเลขาก็ต้องแต่งตัวให้เกียรติเจ้านาย
ในขณะที่หญิงสาวกำลังขมวดคิ้วคิดหนักกับเสื้อผ้า ประตูห้องนอนก็ถูกเคาะตามด้วยเสียงเรียกของชายหนุ่ม
“คุณ ผมมีเรื่องจะคุยด้วย”
เขาเคาะประตูไม่นาน เธอก็เดินมาเปิด
หลังจากหายป่วยครองภพได้พาเบญญาพรเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้แล้วจัดให้นอนห้องติดกัน ทั้งที่มีห้องว่างตั้งมากมาย เขาบอกว่าเพื่อความปลอดภัย
“คุยเรื่องอะไรคะ เข้ามาคุยในห้องก็ได้ ฝันมีเรื่องจะให้คุณไม้ช่วย” พอดีเลยเธอกำลังต้องการตัวช่วยเรื่องการแต่งตัว บอกตามตรงตัวเองเป็นคนไร้แฟชั่น เลือกซื้อเสื้อผ้าข้าวของจากการใช้งานและราคามากกว่า
“เรื่องอะไร แล้วทำไมเอาเสื้อผ้าออกมาวางบนเตียงแบบนี้”
เจ้าข
