เมียไวไฟ(wi-fi) ตอนที่ 6

1044 คำ
            “ทำไมเหรอ จะได้เก็บแรงไว้เอากับผัว มากกว่าจะไปเอากับแตงล้านใช่มั้ย”             “แหม... รู้ทัน”             “รู้สิ พี่รู้ว่าแตงกวาน่ะอยากตลอดทั้งวันแหละ แล้วไงล่ะ ไหนเล่าให้ฟังสิ แตงล้านมันมากมั้ย เวลามันควงอยู่ในโพรงของแตงกวา แตงกวารู้สึกยังไงบ้าง”             ผมจะไม่ถามว่า ดีกว่าของผมที่กระทุ้งเข้าๆ ออกๆ หรือเปล่า เพราะผมกลัวคำตอบที่จะได้รับ กลัวจะทำให้ผมต้องหำหด และไม่กล้าผยองจะไปสู้กับมันได้ และกลัวที่สุดคือ กลัวแตงล้านจะกลายเป็นพืชผักที่แตงกวาหาซื้อมาไว้ประจำบ้านตลอดน่ะสิครับ             “ว่าไงล่ะ แตงล้านดีมั้ย” ผมถามย้ำครับ เพราะแตงกวาเธอทำท่าอิดออดไม่ยอมตอบ คงกำลังคิดถึงรสชาติของแตงอยู่ว่าเสียวอร่อยแค่ไหน             “ดีจ้ะ”             “ดียังไงล่ะ เผื่อพี่จะได้เลือกมันมาเป็นตัวช่วย”             “ตัวช่วยอะไรกัน พี่วิทอ่ะ พูดอะไรไม่รู้”             “ไม่รู้ก็ได้ เดี๋ยวจะแหย่ให้รู้เลย ก็พี่จะได้ให้มันช่วยตอนที่พี่ต้องพักเรียกน้ำไงล่ะ เมียจะได้แก้ขัดแก้คันไปก่อน แล้วสรุปมันดีมั้ย”             “เอ่อ... ก็ดีจ้ะ มันคันยิบยิบข้างใน จนแตงกวาอยากแทงเข้าไปให้สุด แทงเข้าไปลึกๆ แต่ก็กลัวเอาออกมาไม่ได้ ต้องให้พี่วิทมาช่วยแกะช่วยเกา”             “แกะด้วยนิ้วแล้วเกาด้วยอะไรดีล่ะคะทูนหัว เกาด้วยลิ้นดีมั้ย พี่จะได้ช่วยเกาจนแตงกวาหมดแรงเลย หรือถ้าคันตอนนี้ พี่ก็เกาตอนนี้ได้นะ แต่คงต้องยืนเกา”             ผมพูดสองแง่สองง่ามเพราะมันคือความจริง เกาด้วยอะไรก็ไม่หายคันเท่าเกาด้วยปลายลิ้น เพราะลิ้นร้อนนั้นสามารถชอนไชเปลี่ยนจากความคันให้เป็นความเสียวได้ และแตงกวาที่มองผมอย่างมาดหมาย พร้อมยืนหนีบต้นขาเข้าหากันแน่น แน่นอนครับ นั่นอาการอยากของเธออีกแล้ว             “ว่าไงล่ะ แตงกวาอยากให้พี่เกาตอนนี้หรือเปล่า หรือว่าเหนื่อย อยากพัก”             ผมแกล้งเย้าครับ แต่เมียรักที่ส่งอกอวบเข้ามาเสียดสีกับต้นแขนของผม นั่นแสดงว่าแตงกวาเธออยากอีกแล้วครับ นี่แหละเมียผม แรงดีไม่มีตก Wi-fi สัญญาณดีจริงๆ ครับ             “พี่ว่าแตงกวาไปทำอะไรให้พี่กินดีกว่า พี่จะได้มีแรงเยอะๆ ไง และเดี๋ยวพี่จะให้แตงกวากินจนอิ่ม พี่ให้เวลาแตงกวาตั้งแต่บ่ายจนถึงพรุ่งนี้เช้า อยากจะกินกี่มื้อ กี่ครั้ง กินแบบไหน เผ็ด จัดจ้าน ร้อน รุนแรง กระแทกกระทั้น หรือหวานจนเลียกินไม่หมด พี่ก็จะยอม”             ผมพูดพลางบีบก้นของแตงกวาขณะที่เธอจับจูงผมเข้าไปในครัวครับ จริงๆ ผมไม่ได้หิวอาหารหรอก ผมหิวแตงกวามากกว่า แต่ในครัวมีของที่ผมอยากได้ ของที่ผมวางแผนไว้ไง             แตงกวาเตรียมอาหารกลางวันให้ผมครับ เริ่มจากเธอเดินไปที่ตู้เย็น ก้มๆ เงยๆ เลือกผักหลายชนิด นานจนผมอยากจะควักดุ้นออกมาเสียบดอกไม้ที่เบ่งบานยิ้มแฉ่งให้กับผม ยามที่เธอก้มลงแล้วชายกระโปรงร่นขึ้นสูง             แต่ผมต้องยั้งใจไว้ครับ เพราะผมต้องการของในตู้เย็นเหมือนกัน และเมื่อเธอหาของเรียบร้อยและเอาไปวางไว้ที่โต๊ะกลางเตรียมอาหาร ผมก็เสียบไปที่ตู้เย็นในทันทีครับ             ผมทำทีก้มๆ เงยๆ หาของไม่ต่างจากที่แตงกวาทำ แต่จริงๆ แล้วน่ะกำลังหาอะไรบางอย่างที่ผมจะจับยัดเธอได้ และนั่นต้องดีกว่าไอ้แตงล้าน และต้องใหญ่กว่าไอ้ดุ้นสีเนื้อและสีชมพู เพราะแตงกวาจะต้องจดจำไว้ว่า ให้ผัวเอาย่อมมันกว่าเอากับสิ่งของและพืชผักอยู่แล้ว ไม่งั้นอนาคตผมต้องเสียเมียให้ดุ้นปลอมแน่ครับ             ของที่ผมอยากได้ จะต้องยาวกว่า ใหญ่กว่า หรือว่าอวบอ้วนกว่าเจ้าพวกนั้น และผมก็ได้สิ่งที่ต้องการครับ แต่ต้องตัดสินใจ เพราะมะเขือยาวที่ยาวกว่าดุ้นสีเนื้อ กับมะระที่ใหญ่กว่าดุ้นสีชมพู แต่ขรุขระราวกับฝังมุกมา 100 เม็ด อย่างไหนจะทำให้แตงกวาติดใจจนร้องให้ผมเอาเธออีกหลายๆ ครั้ง             ผมกำผักทั้งสองไว้ในมือ กะขนาดและจินตนาการ หากผักทั้งสองชนิดนี้ถูกยัดเข้าไปในร่องสวาทของแตงกวา อันไหนที่จะทำให้เธอร้องได้โหยหวนกว่ากัน สุดท้ายผมก็เลือกได้ครับ             ผมอยากเห็นมะระมายัดไส้แตงกวาดูสักที อยากรู้ว่ามะระขรุขระลูกใหญ่กับดุ้นดิ้นได้ตามคำสั่งของเธอ อันไหนจะมันส์กว่ากัน และผมจะพิสูจน์เดี๋ยวนี้แหละครับ             “อุ้ย! พี่วิท พี่จะทำอะไรน่ะ”             แตงกวาสะดุ้งโหยงเลยครับเมื่อผมทรุดร่างลงนั่งด้านหลังของเธอ จนใบหน้าผมติดอยู่ที่บั้นท้าย และแค่ผมเอานิ้วเขี่ย เมียรักของผมก็ครางยาวพลางเขย่งขาให้ผมสอดหัวเข้าไปได้ง่ายขึ้น             “พี่วิทอ่ะบ้า แตงกวาจะทำอาหารให้กินนะ”             “หึหึ... บ้าแต่เขย่ง”             “บ้า! พี่วิทอ่ะ ซี้ด... โอว... พี่วิททำอะไรแตงกวา”             “ก็แตงกวาทำกับข้าวช้า พี่ขอกินของหวานก่อนละกัน เดี๋ยวค่อยกินของคาวต่อ”             แตงกวาครางยาวเลยครับ แต่ผมไม่มีเวลาดูหรอกว่าเธอจะทำกับข้าวต่อหรือว่าเธอตั้งหน้าตั้งตาครางอย่างเดียว เพราะทั้งจมูก ปาก ปลายลิ้น และนิ้วมือของผม กำลังง่วนอยู่กับของหวานจานอร่อยตรงหน้า             ผมแหวกดูกลีบดอกไม้ที่ยังคงเป็นสีแดงสดเพราะแตงกวาเธอเป็นคนขาวมากครับ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเห็นร่องรอยของการใช้งาน ซึ่งต้องดูกันใกล้ๆ ถึงขนาดนี้ เพราะหากแค่มองผ่านคงดูไม่รู้แน่ว่าร่องนี้เคยผ่านการใช้งานมาอย่างโชกโชน  
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม