เมียไวไฟ(wi-fi) ตอนที่ 1

1097 คำ
            ผมชื่อ ‘วิท’ ครับ ส่วนเมียผมเธอชื่อ ‘แตงกวา’ ผมกับแตงกวาแต่งงานมาแล้วร่วม 2 ปีแล้วครับ ผมเป็นพนักงานติดตั้งสายเคเบิ้ลให้กับบริษัทผู้ให้บริการระบบโทรคมนาคมรายหนึ่ง งานลำบากหน่อยครับเพราะการแข่งขันสูง             ผมซึ่งอยู่ในตำแหน่งหัวหน้าทีม ก็ต้องพยายามทำยอดขายให้ได้เยอะๆ ล่ะครับ ก็หวังโบนัสนั่นแหละจะหวังอะไรล่ะชีวิตนี้ ผมจึงต้องพาลูกน้องออกไปหาลูกค้าตามที่ต่างๆ และเป้าหมายของผมก็คือ กลุ่มโรงงานในย่านนิคมอุตสาหกรรมต่างๆ นั่นแหละครับ             เพราะถ้าได้ติดตั้งบริษัทที่ 1 บริษัทที่ 2 และ 3 ก็จะตามมาโดยง่าย ที่สำคัญคืองานติดตั้งในโรงงานไม่ได้ทำแค่จุดเดียวนี่ครับ ถ้าโรงงานต้องการเอกสารการว่าจ้างอย่างถูกต้อง ผมก็นำเข้าระบบบริษัทให้ทางโรงงานติดต่อกับฝ่ายขายโดยตรง             ซึ่งแน่นอนครับว่าราคาต้องคิดทุกจุดที่ติดตั้ง ก็คูณไปครับ จุดละเท่าไหร่ เข้าโปรแกรมออกใบเสนอราคาปุ๊บ ราคาก็เด้งออกมาให้พิจารณากันได้เลย             แต่หากโรงงานไหนต้องการประหยัด ผมก็รับเองสิครับ หรือไม่ก็แบ่งกันกินกับบริษัทบ้าง เช่น แจ้งฝ่ายขายลง 10 จุด แต่ผมกับลูกน้องทำเองอีก 10 จุด             โรงงานผู้ว่าจ้างประหยัดเงิน บริษัทของผมได้เงินส่วนหนึ่ง และผมกับลูกน้องก็ได้เงินอีกส่วนหนึ่ง แบ่งๆ กันไปแบบนี้ล่ะครับให้ผมกับลูกน้องมีเงินใช้จ่ายในระหว่างเดือนบ้าง ไม่ต้องรอให้ถึงวันเงินเดือนออก เพราะคิดดูสิครับ ทำทั้งเดือนได้เงินวันเดียว จะไปพอใช้อะไรกันล่ะ             งานที่ผมทำก็จัดว่า ‘งานดีเงินดี’ ล่ะครับ เพราะผมน่ะมีเงินซื้อทุกสิ่งทุกอย่างตามที่แตงกวาต้องการ เรียกได้ว่า เงินเดือนพนักงานบัญชีที่แตงกวาได้รับอยู่ทุกเดือนนั้น เธอไม่ต้องถอนออกมาใช้เลยครับ             ก็ผัวแสนดีอย่างผม ดูแลเมียที่แสนจะน่ารักได้อย่างดีเยี่ยม แตงกวาเธอก็เลยเอาอกเอาใจผมสารพัด จนเพื่อนๆ ต่างอิจฉาผมกันทั้งนั้น             ที่สำคัญ หุ่น ‘เนื้อ นม ไข่’ แบบเมียผม ใครเห็นก็น้ำลายไหลกันทั้งนั้นแหละครับ             ไม่ใช่ว่าผมไม่หึงนะ ผมน่ะหึงมากเลย แต่ยิ่งเห็นคนอื่นมองเมีย ผมก็ยิ่งเกิดอารมณ์อย่างว่ามากขึ้น และแตงกวาเธอก็รู้ครับว่าผมต้องการอะไร เธอจึงขยันหาเสื้อผ้ามาสวมใส่ให้ผมเกิดอารมณ์ ‘หึง’ ปน ‘หื่น’ ได้บ่อยครั้ง             เพราะวันไหนที่ผมหึงมาก วันนั้นแตงกวาจะถูกจัดหนักจนแทบจะคลานไปทำงานเลยล่ะครับ แต่จะโทษผมก็ไม่ได้ เพราะเธอชอบร่ำร้องว่า             ‘พี่วิทขา! แรงอีก! แรงอีก! กระแทกแรงๆ ค่ะ กระแทกให้แหกไปเลย กรี๊ดดดดด... พี่วิท! แรงอีก! กรี๊ดดดดด... แรงอีก!’             นั่นแหละครับ แรงผมมีเท่าไหร่ผมก็กระเด้าเข้าไปไม่ยั้งน่ะสิ และก็ได้รับเสียงกรีดร้องของแตงกวาเป็นรางวัล ตามมาด้วยครั้งต่อไปที่เธอจะเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมขย่มผมซะเอง             ใช่ครับ... แตงกวาเธอชอบความรุนแรง             ยามเผชิญศึกกับผมบนเตียง แตงกวาเธอฉีกทุกกฎของความสวยใสไร้เดียงสาเลยครับ             ผมกับแตงกวาเรามีเซ็กซ์กันบ่อยครับ เอ่อ... เรียกได้บ่อยได้ไหม ถ้าบอกว่า ‘ทุกวัน’ บางวันคึกหน่อยก็ 2-3 รอบ             นั่นแหละครับผมถึงไม่อยากไปไหนที่ห่างจากเมียเลย เพราะความอยากจนใจจะขาด ผมไม่อยากสัมผัสมันเลย แต่ก็เลี่ยงไม่ได้นี่ครับ             ครั้งไหนต้องไปติดตั้งที่ต่างจังหวัด แบบที่วิ่งรถไป-กลับไม่ได้ วันนั้นผมงี้แทบลงแดงเลยครับ ทำงานเสร็จ กลับถึงบ้านปุ๊บ ผมนี่จับแตงกวาหันก้นแล้วซอยไม่ยั้ง แน่นอนว่าแตงกวาก็อยากจนเป็นฝ่ายรูดกางเกงในลงไปกองกับพื้นและหันก้นให้ผมเด้าด้วยตัวเอง             แตงกวาเธอเร็วกับเรื่องนี้มากครับ หัวไว สอนง่าย ท่าไหนก็ตามเถอะ สอนครั้งเดียว แตงกวาก็จดจำได้หมดครับ แถมยังเปิดปุ๊บติดปั๊บ แค่เลิกเสื้อแล้วแลบลิ้นเลียยอดอก แตงกวาก็ดิ้นพล่านจนฉ่ำเยิ้มไปหมดแล้วครับ             จนผมมีชื่อเล่นให้เธอยามเย่อกันอย่างเมามันว่า ‘เมีย Wi-fi’ เพราะแตงกวาน่ะเธอต่อติดง่ายจริงๆ ครับ แค่สัญญาณความเสียวของผมส่งออกไป เธอก็พร้อมอ้าต้นขาออกเพื่อเชื่อมต่อสัญญาณความเสียวในทันที             แต่วันนี้สิครับ ผมต้องมาติดตั้งสายเคเบิ้ลที่ระยองหลายจุดซะด้วย กว่าจะเสร็จก็คงจะดึกมาก ดีไม่ดีขับรถไม่ไหวต้องหานอนที่แถวระยองนี่อีก เพราะนี่ปาเข้าไป 6 โมงเย็นแล้วก็ยังไม่ถึงครึ่ง ป่านนี้แตงกวาจะไม่อยากเต็มที่แล้วเหรอ             “พี่วิท โทรหาเมียหรือยัง”             ไอ้น้อยลูกน้องผมมันถามครับ ก็เรื่องเย่อกับเมียทุกวันของผมน่ะ กระจายไปในหมู่ลูกน้อง ก็คนมันมีดีก็อยากจะโชว์นี่ครับ ผมก็คุยซะหน่อยว่าเย่อเมียทุกวัน เพราะเมียผมน่าเย่อที่สุด             “ยังเลยว่ะ เดี๋ยวติดตัวนี้เสร็จก็ว่าจะโทรหาซะหน่อย ป่านนี้ชะเง้อรอแล้ว” ผมตอบพลางขันสกรูให้ตรงล็อค             “พี่ไปโทรหาเมียเถอะ ทางนี้ผมดูเอง สงสารเจ๊แตงกวา ป่านนี้คงอยาก เอ่อ... คงคิดถึงพี่แย่แล้ว”             ผมยิ้มครับไม่ตอบว่าอะไรแต่พอขันสกรูตัวนั้นเสร็จผมก็รีบแยกตัวออกมาคุยโทรศัพท์ทันทีเลยครับ พนักงานติดตั้งเคเบิ้ลอย่างผมก็ต้องลองความไวของอุปกรณ์กันสักหน่อย             ห้องน้ำพนักงานชั้น 2 ก็คือจุดหมายของผมครับ เพราะเลิกงานแล้ว ชั้น 2 นั่นไม่มีคนอยู่ เงียบ สงบ แบบนั้นผมก็ต้องลองความเร็วทั้งภาพและเสียง             ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด... ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด..             เสียงสัญญาณจากโทรศัพท์ดังขึ้น และเพียงอึดใจ เสียงใสๆ แสนจะน่ารักของเมียผมก็ส่งออกมาตามสาย                   “พี่วิท... จะกลับหรือยังคะ แตงกวารอตั้งนานแล้วนะ เนี่ยรอจนเหงื่อเหนียวไปทั้งง่าม”             “เก็บไว้รอพี่นะ”             “ไม่เอาอ่ะ ใครจะอยู่รอ เน่ากันพอดี ร้อนทนไม่ไหวแล้วอ่ะ แตงกวาอาบน้ำก่อนนะ” 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม