ลดายื่นลูกอมให้รัชทายาท เธอมักพกไว้ในกระเป๋า ยังดีมีเหลืออยู่ 4 เม็ด
“ลดาเก็บไว้กินเถอะ”
ลดาหยิบขึ้นมาอีกเม็ดหนึ่งชูให้รัชทายาทดู
“แลกกับไฟแช็ค”
“ผมได้กำไรเห็นๆ” รัชทายาทยิ้ม แล้วรับลูกอมไปแกะกิน
“แล้วเราจะหนีได้ยังไงคะ” ลดานั่งกอดเข่าก้มหน้า
“ถ้าวันนี้ผมไม่กลับวัง เดี๋ยวจะมีคนออกมาตามหาผมอยู่แล้ว”
“แล้วเขาจะหาเราเจอเหรอ สัญญานมือถือก็ไม่มี”
“เจอสิ” เขาชูเครื่องติดตามตัวขึ้นมาโชว์
“อะไรคะ”
“เครื่องติดตามตัวระบบดาวเทียม ถึงไม่มีสัญญานมือถือ เครื่องนี้จะส่งสัญญานไปที่ดาวเทียมเพื่อบอกพิกัดผมให้คนที่วังรู้ตำแหน่งอยู่ดี”
“แล้วทำไมพวกเขายังไม่มาช่วยเราอีกคะ พรุ่งนี้ฉันต้องไปส่งงานอาจารย์ด้วย”
“ส่งงานไอ้เ*******ูอะนะ”
“ทำไมเรียกอาจารย์มาไคแบบนั้น”
“อายุก็มากแล้ว ยังจะมาเดินตามเธออยู่อีก ว่างมากหรือไง” รัชทายาทไม่ชอบขี้หน้าเลย
“ไม่เห็นจะแก่เลย” ลดาพูดตามที่เห็น
“นี่เธอเข้าข้างมั
