บทที่ 19

1874 คำ

@ลานจอดรถ [16.30 น.] “ชิ” เสียงจิ๊ปากดังขึ้นตลอดทางเดิน น้ำผึ้งก้าวเดินอย่างฉับไว ก่อนจะไปหยุดตรงที่รถหรูของชายหนุ่มที่เธอเผลอเรียกเขาเป็นผัว เธอยกเท้าขึ้นเตะที่ล้อรถเขาอย่างคนหงุดหงิด ตุบ! แต่แล้ว “หึ เธอทนกับความไม่รู้เรื่องของเขาได้ไม่นานหรอก” เสียงเล็กแหลมดังขึ้นจากทางด้านหลังของหญิงสาว เธอไม่หันกลับไปมองแต่รับรู้ได้ว่าผู้มาใหม่เป็นใคร “_” “อีกหน่อยเธอก็จะหนีเขาไปแบบที่ฉันทำ และเขาก็จะไม่ไปง้อเธอเลยสักนิดเหมือนที่ฉันโดน” “_” “และจะเป็นเธอเองที่ซมซานกลับมาหาเขา เพราะทนคิดถึงเขาไม่ไหว” น้ำขิงพูดออกมาจากก้นบึ้งหัวใจ มันจริงทุกอย่างที่เธอพูดออกมา อาจจะเป็นเพราะเขามีตัวเลือกมากมายอยู่แล้ว หรืออาจจะเป็นเพราะเขาบ้างานด้วย แต่ที่แน่ ๆ หล่อนมั่นใจว่าเขายังรักเธออยู่ “_” “ฉันก็แค่เตือนให้ถอยออกมา…ส่วนละ…” “หุบปากเน่า ๆ ของเธอเอาไว้ดีกว่านะ” น้ำผึ้งสวนขึ้นทันทีเมื่อน้ำขิงริอาจจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม