“แฮ่ ๆ ” ตุบ! ฉันทิ้งตัวใส่อัลมอนด์เพราะว่าเหนื่อยมากจากการเสร็จไปเมื่อกี้นี้มือของอัลมอนด์ลูบแผ่นหลังของฉันเพื่อให้หายใจถนัดมากขึ้น
“เหนื่อยมากเลยเหรอ?” เขาถามฉัน
“ก็นิดนึงขอพักหายใจก่อนนะ” ฉันบอกและเอาหน้าซุกซอกคอของเขาเอาไว้
“อยากลองเป็นคนขย่มดูไหม?” เขาถามฉัน
“ยังไง?” ฉันผละออกนิดหน่อยก่อนจะมองหน้าของเขาอย่างสงสัย
“อยากหรือไม่อยากละตอบสั้น ๆ พร้อมแล้วหลังจากนั้นจะบอกอีกที” เขาเล่นลิ้นไม่ยอมบอกง่าย ๆ และลูบผมฉันเล่น
“อยาก” ฉันไม่รู้หรอกว่ามันแบบไหนแต่ก็อยากลองดูก่อนขย่มเหรอ -////-
น่าสนใจจัง...
“จับดุ้นของฉันก่อนสิ” เขาบอกฉันก็ยื่นมือไปคว้ามันตอนนี้มันแข็ง ๆ แล้วละ
“อ่าส์~อย่างนั้นแหละแล้วก็รูดขึ้นรูดลง”
“แบบนี้เหรอ?” ฉันถามและทำตามที่เขาบอกมือฉันกำดุ้นแข็งแน่นรูดขึ้นรูดลงจนมันเริ่มสู้มือมีน้ำออกมาจากปลายดุ้นมันไหลเปียกมือของฉันแล้ว
“ซี๊ดดดด~ยกตัวขึ้นหน่อยยกขาข้างนี้” เขาจัดท่าทางให้ฉัน
“ละแล้วไงอีก?” ท่านี้มันน่าอายนะ >_วันต่อมา
โรงพยาบาลโดนเอาว์
วูบบบ!! วูบบบ!!!
“โถ่เว้ย!!!ทำไมยังเข้าไม่ได้อีกนะ?!” วูบบ!!ฉันพาอัลมอนด์มาที่นี่โรงพยาบาลแล้วและเขาก็พยายามเข้าร่างตัวเองหลายครั้งแล้วแต่ว่ามันก็ยังไม่สำเร็จแล้ว
“ของแบบนี้ใช่ว่าแค่กระโดดเข้าไปจะได้ซะเมื่อไหร่” มาลัยพูดขึ้น
“นั่นสิทุกอย่างจะมีเวลาของมัน” ต่อด้วยจริงใจทั้งสองตามมาด้วยแต่ความจริงอยากมาเห็นหน้าของอัลมอนด์มากกว่า
“แล้วมันเมื่อไหร่?!” อัลมอนด์หันมาถาม
“ไม่รู้สิ” / “ไม่รู้อะ เอิงเอย” มาลัยกับจริงใจตอบพร้อมกัน
“เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละแต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้เท่านั้นเองนายก็อย่าเครียดมากเลยเดียวจะส่งเอาซะเปล่า ๆ” ฉันบอกเขาด้วยความหวังดีถ้าจิตเครียดและไม่สงบอาจจะมีอะไรไม่ดีเกิดก็ได้ เช่นการไม่สมดุดกันระหว่างร่างกายและดวงจิต
“เธอไม่เป็นฉันไม่เข้าใจหรอก!!”
“นี่!!พูดดี ๆ หน่อยที่เจ้าแม่บอกก็เพราะว่าหวังดีคนอะไรไม่มีมารยาทเอาซะเลย”
“ช่างเถอะ...”
แกร๊ด!!
“อัลมอนด์!!!ฮือออออ!!มอนด์ทำไมเป็นแบบนี้ ฮึก!!” ขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้าพร้อมผู้ชายอีกสองคน
“กิ๊บซี่...” เสียงอัลมอนด์เรียกผู้หญิงคนนั้น
หมับ!!!
“ฮือออออ!!อัลมอนด์กลับมาหากิ๊บซี่นะ” ผู้หญิงคนนั้นร่างของอัลมอนด์ไว้
“มันยังไม่ตายเธอจะโวยวายเสียงดังทำไมเนี่ย?” หนึ่งในผู้ชายบอก
“ไอ้ฟรอสต์...ไอ้บอนด์” ชื่อแต่ละคนเรียกยากชะมัดเลยอัลมอนด์เหมือนจะดีใจนะที่ได้เจอเพื่อนของเขา
“แต่ไม่ตายก็เหมือนตายนะเว้ย!!ไอ้ฟรอสต์เพราะว่าตอนนี้ไอ้มอนด์มันเป็นเจ้าชายนิทราและเจ้าชายนิทราก็ไม่ได้รอดกันมาง่าย ๆ นะเว้ย!!”
“ก็จริงนั่นแหละแต่บางทีไอ้มอนด์อาจจะดวงแข็งและกลับมาก็ได้มึงก็อย่าคิดอะไรไม่ดีไปหน่อยเลย”
“ใช่!!มอนด์ต้องกลับมาฉัน ฮึก!” และผู้หญิงคนนั้นก็กอดอัลมอนด์ไม่ยอมปล่อย เชอะ!!!จะกอดอะไรขนาดนั้นอะ!!
แกร๊ด!!
เสียงเปิดประตูอีกครั้งคราวนี้เป็นผู้ใหญ่อารีย์กับเมียของเขาพร้อมของมากมายมาด้วย ตอนนี้ทั้งคนทั้งผีเต็มห้องไปหมดเลย
“อ้าว!!ใครกันเนี่ย?” ผู้ใหญ่อารีย์ถาม
“สวัสดีครับพวกเราเป็นเพื่อนของอัลมอนด์ครับพอรู้เรื่องก็เลยมาเยี่ยม ผมบอนด์นะครับนี่ไอ้ฟรอสต์”
“สวัสดีครับพ่อ”
“อ่อ สวัสดี ๆ ได้ที่พักกันหรือยังละถ้ายังไปนอนบ้านก็ได้นะใหญ่โตนอนได้ อ่อ...นี่เมียพ่อชื่อนาง” ผู้ใหญ่อารีย์แนะนำ
“สวัสดีครับ” ทั้งสองยกมือไหว้พร้อมกัน
“สวัสดีจ้ะ^^”
“สวัสดีค่ะคุณพ่อหนูชื่อกิ๊บซี่นะคะเป็น...แฟนของอัลมอนด์” แฟนเหรอ?
ฉันหันไปมองอัลมอนด์นิดหน่อยใจมันก็จี๊ด ๆ ฉันลืมไปได้ยังไงนะว่าเขามีแฟนแล้ว...