ระยะเพื่อน

คนเคยๆ

"นายมันทุเรศ"

"อืม ก็ใช่ แล้วยังไงต่อ"

"ไอ้โรคจิต"

"ยอมรับ"

"ไอ้บ้ากาม"

"เรื่องนี้ฉันเป็นแค่กับเธอนะที่รัก"

"เลิกเรียกฉันว่าที่รักได้แล้ว จะอ้วก"

"ได้ ไม่เรียกก็ได้ เมียจ๋า"

ชายหนุ่มกดร่างบางของหญิงสาวลงบนเตียงนอนนุ่มในขณะที่ชุดเดรสสั้นสีดำของเธอยังเปียกน้ำอยู่

"ไอ้บ้าเกรย์อย่านะ วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์"

"ฉันทำให้เธอมีอารมณ์ได้ เชื่อซิ"

เกรย์ลูบไล้ดอกไม้งามของหญิงสาวผ่านเนื้อผ้า เขาก้มลงสูดดมกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ประจำตัวของเธออย่างหลงใหล ทุกการกระทำของเขาอยู่ในสายตาของกะเพราเสมอ หญิงสาวหอบหายใจหนักๆ ร่างกายเริ่มสั่นระริกเมื่อชายหนุ่มเพิ่มแรงบดขยี้ปุ่มเกสรของเธอผ่านเนื้อผ้า

"อย่ายุ่งกับมันอีก ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะที่รัก"

"อื้ออออ~ บะ ... เบาหน่อย ฉันเจ็บ"

ชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นยืนเขาปลดเข็มขัดหนังราคาแพงของตัวเองด้วยมือเพียงข้างเดียว เพราะอีกข้างกำลังปรนเปรอให้หญิงสาวที่นอนบิดเร่าร่างกายไปมาอยู่บนเตียง แม้หัวใจจะปฏิเสธแต่ร่างกายกับตอบสนองเขาทุกสัมผัส

"ฉันไม่น่าพลาดไปมีอะไรกับนายเลย"

"เธอพลาดงั้นเหรอ"

"อ๊าาา~ ชะ ... ใช่ ฉันพลาด"

"แต่ฉันตั้งใจ ที่รัก"

ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงส่งเรียวลิ้นแตะสัมผัสปลายยอดปทุมถันของหญิงสาวอย่างนุ่มนวล เขาค่อยๆ ใช้ฟันคมขบเม้มอย่างละเมียดละไมราวกับว่ามันคือของที่เขากระหายมากนักหนา

เกรย์เกี่ยวแพนตี้ตัวบางออกไปให้พ้นทาง เขาดันนิ้วกลางเรียวยาวเข้าร่องสวาทของหญิงสาวอยางช้าๆ ลอบมองใบหน้าหวานที่บิดเบี้ยวของเธออย่างพึงพอใจ เขากัดปากเบาๆ บ่งบอกถึงอารมณ์กระสันที่พุ่งพล่าน ก่อนส่งนิ้วนางเรียวยาวตามเข้าไปอีกนิ้วเมื่อรับรู้ว่าร่างกายของเธอปลดปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาจนเปียกแฉะ

"เนี่ยเหรอคนไม่มีอารมณ์"

เขายกยิ้มยียวน แต่เรียวนิ้วยังคงกระแทกกระทั้นเข้าออกร่องสวาทของเธอไม่หยุดหย่อนส่งผลให้เกิดเสียงเรียวนิ้วกระทบกับร่องสวาทออกมาจนดังกึงก้อง

แจ๊ะ~ แจ๊ะ~ แจ๊ะ~

"อะ ... เอามันเข้ามาสักที อ๊าาาา~"

เกรย์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างยากจะคาดเดา เขาต้องการครอบครองเธอแค่คนเดียว ยิ่งได้สัมผัสเธอมากขึ้นเท่าไหร่ เขายิ่งหลงใหลเธอมากขึ้นเท่านั้น หวง เขาหวงเธอจนแทบคลั่ง เขาอยากจะกลืนกินเธอไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด

ชายหนุ่มจับเรียวขาสวยของหญิงสาวให้แยกออกกว้าง ก่อนส่งแก่นกายใหญ่จ่อเข้าร่องสวาทของหญิงสาวหลังจากที่เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกเรียบร้อยแล้ว เขาใช้แก่นกายใหญ่ถูไถ่ที่ปากร่องสวาทของเธอ ใช้ส่วนหัวกดมันลงไปเพียงนิดแล้วถอนออก กดลงไปแล้วถอนออก เพื่อต้องการกลั่นแกล้งหญิงสาว

น้ำเมือกใสของร่างกายเธอไหลเอ่อจนล้นออกมาบ่งบอกว่าเธอต้องการเขามากแค่ไหนบวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ยังออกไปไม่หมด แม้จะไม่ได้เมามายเหมือนตอนที่มา แต่มันก็ยังคงอยู่ในร่างกาย ส่งผลให้ร่างกายของเธอร้อนรุ่มราวกับถูกไฟแผดเผาเมื่อยามที่เขากดส่วนหัวของมันลงไปแต่ยังไม่ยอมดันมันเข้ามาจนสุดความยาว

"อะ ... เอามันเข้ามาสักที อ๊าาา~"

"ฉันรู้ใจเธอที่สุดเพรา ของมันเคยๆ ใช่ไหม"

ชายหนุ่มเองก็ทรมานไม่แพ้เธอเลย แต่จะให้ทำยังไงได้เขาอยากสั่งสอนเธอให้รู้จำ ให้รู้ว่าเธอเป็นของใคร และเธอไม่ควรยุ่งกับใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหน้าไหนหรือแม้กระทั่งมันไอ้ลูคัส

"ฉะ ... ฉันไม่ไหวแล้วเกรย์ ชะ ... ช่วยดันมันเข้ามาที"

กะเพราเองทนความทรมาณที่เกรย์มอบให้ไม่ไหวเธอพยายามขยับส่ายร่อนสะโพกตามแก่นกายใหญ่ของเขาเพื่อต้องการให้มันเข้ามาจนสุดความยาว แต่กลับถูกเขากลั่นแกล้งเธอยิ่งร่อนสะโพกตามเขาเท่าไหร่เขายิ่งขยับหนี

"จะเลิกยุ่งกับมันไหมเพรา"

"ฉันจะยุ่งกับใคร แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ เราเป็นแค่เพื่อนกันนะเกรย์"

"เพื่อนเหรอเพรา"

ปึก!!!

"อ๊าาา~ จะ ... จุก"

ชายหนุ่มกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าร่องสวาทของหญิงสาวทีเดียวจนสุดความยาวของมัน ด้วยขนาดของเขาที่มันใหญ่เกินมาตรฐานมันทำให้เธอเจ็บปวดแม้จะเสียวซ่านก็ตาม

"เพื่อนกันเขาเอากันได้เหรอวะ"

สะโพกหนาขยับเข้าออกอย่างบ้าคลั่ง เกรย์หยัดกายขึ้นนั่งในท่าชันเข่า จับเรียวขาสวยของกะเพราให้แยกออกกว้างแล้วถาโถมแรงกายทั้งหมดที่มีเข้าหาเธออย่างไม่ปรานี

"ฉะ ... ฉันไม่อยากเป็นอะไรกับนาย"

"ปฎิเสธฉัน ทั้งๆ ที่ฉันกระแทกร่องเธออยู่เนี่ยนะ เธอแม่งโตมาแบบไหนวะ"

แม้ความเสียวซ่านจะเข้าครอบครองร่างกายของเขาและเธอ แต่อารมย์เดือดดาลก็มีมากกว่าเมื่อเธอปฎิเสธทั้งๆ ที่เขายังอยู่ในตัวเธออย่างนี้ เพื่อนงั้นเหรอ เพื่อนพ่องงงง!! เธอดิ

"ฉันไม่ได้อยากเป็นเพื่อน ฉันอยากเป็นผัวจำใส่สมองเธอไว้ด้วย"

"อ๊าาา~ ชะ ... ช่วยเร็วกว่านี้หน่อย ฉะ ... ฉันจะเสร็จแล้ว"

ให้ตายเถอะเธอฟังเขาขู่บ้างไหมเนี่ยคุณผู้หญิง เกรย์โน้มตัวไปข้างหน้าพร้อมกับรั้งแขนของกะเพราขึ้นไว้เหนือหัว เขาก้มลงดูดดุนยอดปทุมถันของเธอจนมันบวมเป่ง ในขณะที่ช่วงล่างก็ยังสาดใส่เธอไม่หยุด

"ยะ ... อย่าปล่อยในนะ"

"หึ ถ้าท้องก็เลี้ยง เธอจะกลัวทำไม"

"ระ ... เร็วกว่านี้หน่อย"

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

อีกนิด อีกนิดเดียวเท่านั้นเธอก็จะล่องลอยไปในอากาศ ไม่ใช่แค่ร่างกายของเธอที่ไม่ปฎิเสธเขาแต่ใจของเธอลึกๆ แล้วก็ไม่สามารถปฎิเสธเขาได้เหมือนกัน ไม่งั้นเธอกับเขาจะมาลงเอยแบบนี้ได้ยังไง เพียงแค่ตอนนี้หัวใจของเธอมันยังไม่กล้าพอ ยังไม่กล้าพอที่จะยกมันให้เขาดูแล เธอยังไม่อยากยอมรับมัน

ร่างกายของเขากระตุกเกร็งถี่ๆ พร้อมกับภายในกายสาวที่กระตุกตอดรัดแก่นกายใหญ่ของเขาอย่างดุเดือด เกรย์เร่งจังหวะการกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างหนักหน่วงก่อนที่ทั้งเขาและเธอจะปลดปล่อยสายธารน้ำรักออกมาพร้อมๆ กัน

"อ๊าาาาาาาา~ // อ่าาาาาาาาา~"

สองหนุ่มสาวหอบหายใจถี่ๆ เกรย์ฟุบใบหน้าของเขาลงบนเนินอกอวบอิ่มของเธอที่กำลังนอนหอบหายใจอยู่เช่นกัน และแค่เวลาเพียงไม่นานทั้งเขาและเธอก็กลับมาหายใจได้อย่างปกติ

"เอามันออกไป"

"หึ"

สะโพกหนาเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง จนหญิงสาวต้องร้องขอความเห็นใจเธอรู้ดีที่สุดว่าครั้งเดียวสำหรับเกรย์มันไม่เคยพอ