บทที่16 ข้าจะตัดให้เป็ดกิน
ตอนนี้ทุกคนในครอบครัวฉีรวมตัวกันอยู่ในห้องหลักโดยมีชามน้ำแกงปลาที่หมดเกลี้ยงวางอยู่บนโต๊ะอาหาร
“อาหราน มีอะไรรึเปล่าลูก” ฉีหนิงถามบุตรสาวที่ไม่ยอมเรียกคนมาเก็บถ้วยชามออกไปล้างเสียก่อน แต่กลับรั้งทุกคนเอาไว้ในห้อง ขณะที่เสี่ยวฉีตัวน้อยเพิ่งนอนหลับสนิทหลังร้องไห้จนเหนื่อย
“ท่านแม่” ฉีหรานไม่ได้ตอบในทันที แต่นางล้วงเข้าไปในอกเสื้อและวางกระดาษแผ่นหนึ่งไว้บนโต๊ะในจุดที่ทุกคนสามารถมองเห็นด้วย
มันจะไม่เป็นอะไรหากในนั้นไม่มีประโยคนัดแนะให้คนมานำตัวเด็กหญิงตัวน้อยจากหลังบ้านสกุลฉีเพื่อสลับเปลี่ยนตัวเด็กทารก ทุกคนเข้าใจได้ในทันทีว่านี่คือสาสน์ของผู้บงการส่งถึงหมอตำแยทั้งสอง แต่ไม่รู้ว่าน้องสาวไปได้มาจากไหน
“อาหราน นี่เป็นหลักฐานใช่มั้ย” ฉีหรงถามน้องสาว แต่เขายังนึกแปลกใจว่าเหตุใดนางจึงหยิบออกมาในตอนนี้แทนที่จะมอบให้คนของท่านลุงเย่แล้วนำไปให้ทางการแต่แรก
“พี่ใหญ่
