บทที่15 เรื่องน่ายินดี
พรึ่บๆ เสียงนกพิราบสื่อสารที่บินกลับไปหาเจ้าของดังขึ้น ฉีหรงคลี่สาสน์ที่ได้รับมาก่อนใบหน้าจะซีดเผือดลงอย่างเห็นได้ชัด
“พี่ใหญ่ เป็นอย่างไรเจ้าคะ” ฉีหรานเอ่ยถามพี่ชาย ตอนนี้มีการประชุมในบ้านฉีอีกครั้ง เพราะเรื่องของบิดา
“ท่านพ่อกำลังเดินทางกลับ ไม่แน่ว่าจะทันวันคลอดของอาฉินรึเปล่า” ฉีหรงพูดแค่นั้นก่อนหันไปยิ้มให้น้องสาว เขายังเก็บสาสน์ไว้อย่างแน่นหนาไม่ยอมให้คนอื่นอ่าน
“งั้นหรือเจ้าคะ มาไม่ทันก็ไม่เป็นไร ขอเพียงท่านพ่อปลอดภัยก็พอแล้ว”
“แน่นอน ท่านพ่อย่อมปลอดภัยอยู่แล้ว ท่านลุงเย่เดินทางไปด้วย ยังมีพี่รองกับพี่สามอีก” ฉีมู่พี่ชายคนที่สี่กล่าวด้วยใบหน้ายิ้ม เขายังคงเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสมอต้นเสมอปลาย แม้ตอนนี้จะผันตนเองไปทำงานด้านการค้าแล้วก็ตามที
“อาหรานไม่ต้องกังวลเกินไปนัก เมื่อวานพี่ได้ยินว่าเจ้าไปดูลูกวัว ผู้แลกเปลี่ยนว่าอย่างไรบ้าง”
“โชคดีที่วัวพันธุ์นี้
