“พี่สะใภ้เรามาเยี่ยมแล้ว” ฉีเล่อตะโกนเสียงดัง ก่อนเสียงเด็กเล็กร้องแทรกขึ้นมาคล้ายตกใจกับเสียงอันดังของชายหนุ่ม
“เจ้าเด็กนี่ เสียงดังทำไมกัน เสี่ยวฉีตกใจหมดแล้ว” นางฉีหนิงตีลูกชายคนรองเบาๆ ก่อนหันไปโอ๋หลานชาย
“ท่านแม่ เด็กผู้ชายต้องเลี้ยงแบบนี้แหละขอรับ ประคบประหงมมากไปไม่ดีหรอก ข้ายังไม่เคยถูกประคบประหงมอย่างนี้เลย” ฉีเล่อเบ้ปากท่าทางน้อยอกน้อยใจ
“ท่านแม่ ท่านเลี้ยงพวกเรามาอย่างดี ย่อมรู้ว่าสิ่งไหนดีกับเสี่ยวฉี ท่านตีพี่รองให้แรงกว่านี้เผื่อเขาจะรู้ความมากขึ้น”
“อาเมิ่ง!” ฉีเล่อหันไปตวาดน้องชาย ก่อนจะโดนทั้งฉีหรงและฉีหนิงตีเข้าอีกป๊าบ
“เสียงดังอีกแล้ว เจ้ามาเห็นหน้าหลานแล้วก็ออกไป ไม่รู้ความจริงๆเจ้าลูกคนนี้” ฉีหนิงแกล้งดุลูกชาย
“ได้ๆ ข้าจะออกไป อาเมิ่งเจ้าก็ต้องไปด้วย เจ้าต้องไปทำธุระไม่ใช่หรือ” ว่าแล้วฉีเล่อก็ลากน้องชายออกมาจากห้องของพี่ชายคนโต
“พี่รอง ท่านช่าง…”ฉีเมิ่งหมดค
