“จริงหรือคะ เคยประกวดนางงามด้วย มิน่า... ยังสวยเช้งอยู่เลยค่ะ”
“แหมพี่ศิก็... ยอกันเกินไปแล้วค่ะ แต่อันที่จริงแล้วพี่ศิสวยกว่าอดีตนางงามแบบอรอีกนะคะ”
“ไม่หรอกค่ะ พี่ไม่กล้าเทียบกับอดีตนางงามจริงๆ”
ชมพู่นั่งมองสองสาวเหลือน้อยที่กำลังคุยกันอย่างออกรส ผลัดกันชมไปมาแล้วก็เขินกันเองอยู่แบบนั้นมาร่วมห้านาทีแล้ว ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้แม่เธอและแม่ของหมอศิลาถูกชะตากันได้ขนาดนี้ ได้ข่าวว่าเพิ่งเจอกันเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วเอง...
พอทั้งคู่ได้เจอกัน แนะนำตัวกันนิดหน่อยแม่ของหมอศิลาก็เริ่มชวนคุย คุยไปคุยมาก็ถูกคอกัน ถามไถ่กันเหมือนพี่น้องที่พรากจากกันมานาน ปล่อยให้ลูกๆ และพ่อๆ นั่งมองตาปริบๆ ไม่มีใครกล้าเอ่ยขัดแม้แต่พ่อของหมอศิลา ก็ถ้าบ้านนี้คุณอรอนงค์ใหญ่สุด บ้านของหมอศิลาคุณหญิงศศิมาก็ใหญ่สุดไม่ต่างกัน
“ไว้เราค่อยคุยกันต่อนอกรอบนะคะ คุยกับน้องอรแล้วสนุ๊กสนุก แต่ตอนนี้ต้องคุยเรื่องสู่ขอหนูชมพู่ให
