พันธะร้ายนายสถาปัตย์ EP.9 เบิร์ดเดย์ NC18+
1449 คำ
ด้านปลายฝันพอคอยหลังไทม์และน้ำลูกแล้วนั้น
!!แป๊ะ แป๊ะ!! มือเรียวยกขึ้นมาตบหน้าตัวเองให้ได้สติ นี้ฉันไปเอาความใจกล้าหน้าด้านมาจากไหน ถึงได้คว้าพี่ไทม์เข้ามาจูบ ถึงจะเมาหนักแค่ไหนแต่ฉันก็ไม่ควรทำเรื่องน่าอายแบบนี้ กับคนที่เกลียดขี้หน้าฉันนักหนายิ่งไม่ควร ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบ ฉันพยายามตั้งสติ ไม่มั่วกับใครเหมือนเมื่อกี้ แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปอย่างหนัก
“ไม่ไหว ฉานไม่ไหวแล้ว”
“ว้าย...น้องปลายขา น้องปลายมาทำอะไรที่นี่คะ” ร่างบางที่นั่งผิงทางขึ้นบันได
“พี่แก้ว ขา ปลายมาวคะ ปลายลุกไม่ไหว จาอ้วก”
“น้องปลายคะ มาคะพี่แก้วช่วย” ดอกแก้วที่กำลังจะเข้านอน ทว่าเดินจะเข้าห้องกับเหลือบเห็นน้องผงกหัวตาจะปิดไม่ปิดแหละ
“น้องไนท์ละคะ”
“พี่ไนท์รอส่งเพื่อนๆ คะ แต่ปลายไม่หวาย ขอตัวก่อน” และคืนนี้ฉันคงกลับหอพักไม่ไหว ก็ค้างมันที่นี่แหละ
ดอกแก้วพยุงคนเมาหนักมาจนกระทั่งถึงชั้นสอง ห้องที่เขาจัดเตียมไว้ตอนรับเพื่อนๆ ของคุณหนูทั้งสอง
“น้องปลาย นอนห้องนี้ก่อนนะคะ แอร์เสียแต่พี่เปิดพัดลมให้ โอเค ไหมลูก”
“ขอบคุณพี่แก้วคะ ที่ไม่ปล่อยคนเมานอนชั้น 1” น้ำเสียงยานๆ ของคนเมา เอ่ยกับพี่แม่บ้าน
!! เอิก !! เมื่อล้มตัวถึงที่นอน ฉันที่ต่อสู้กับ ค๊อกเทล โซจูที่ดื่มปะปนกันไม่ไหวเปลือกตาฉันก็ปิดไปทันที ถึงเสียงเพลงที่ดังกระหึม วิญญาณฉันยังเต้นท์สนุกต่อที่ริมสระแต่ร่างกายของฉันตอนนี้ที่ถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์เข้าครอบงำ ไม่ไหว ร้อนมาก พัดลมที่ส่ายไปมาก็ไม่ไหว ร่างบางลุกขึ้นมา ปลดเสื้อสายเดียว บนตัวเหลือเพียงเสื้อชั้นในเท่านั้น
“ไม่ไหว ร้อนมาก” อาจจะเป็นเพราะฉัน เมาและอากาศข้างนอกร้อน เมื่อจัดการกับชุดของตน คนเมาก็สลบน็อคคาที่ไปแล้ว
2 ชั่วโมงต่อมา
ด้านไทม์และไนท์ เจ้าภาพในงานที่ส่งตัวเพื่อนๆ กลับกันหมดแล้วนั้น เขาอุส่าห์ให้พี่ดอกแก้วเตรียมที่นอนแต่กับไม่มีใครค้างต่อที่นี่สักคน ไทม์ที่เมาหนักถึงขั้นเดินเซไม่ไหวนั้น
“เชี่ยภีม นี้มันผสมเหล้ายี่ห้อไหนให้ผมดื่มวะ แม่งมึนชิบหาย” จากที่เดินโซซัดโซเซขึ้นบันได แต่ดูเหมือนว่าผมจะลากสังขารขึ้นไปยังชั้น 3 ห้องน้ำตัวเองไม่ไหวนั่น
“พี่ไทม์ไหวป่ะ” ไนท์ที่เดินตามถามพี่ชาย ไนท์เมาแต่ไม่ถึงกับไม่ได้สติเหมือนผม เธอแค่จิบ
“บายมาก” คนที่บอกสบายมาก พอไนท์เดินแซงขึ้นไปแล้วนั้น
“เชี่ย...เมามึน ชิบหาย” เกิดมาไม่เคยเมาหนักแบบนี้ ที่คืนนี้ผมกล้าดื่มหนักจนฟิวส์ขาดอาจเป็นเพราะดื่มที่บ้านตัวเอง เมาก็แม่งนอนที่บ้านไงละ
“ตาลายชิบหายวะ” เมื่อเดินขึ้นชั้น 3 ไม่ไหว ผมจึงเลือกนอนที่ห้องรับแขกชั้น 2 แทน เออบ้านผมจะนอนห้องไหนที่ไหนก็ได้นีน่า
!! แก๊ก !! ไทม์ที่เดินโซซัดโซเชเข้ามาพร้อมกับทิ้งตัวนอนลงบนเตียง
!! ตุบ !! มือหนาคว้าเข้าผ้าห่ม ทว่านี้มันผ้าห่มยี่ห้อไหนของพี่แก้ว ‘แข็งชิบ...’ นอกจากจะแข็งแล้ว ใต้ผ้าห่มยังขยับได้อีก ทว่าขณะที่มือหนากระชากผ้าห่มมานั้น ไทม์ถึงกับชะงัก จากที่เมากรึบๆ คนเมานั้นแทบจะสร่างเมาทันที ดวงตาคมคู่ดุสะดุดเข้ากับร่างบางผิวขาวเนียนละเอียดนอนเปลือยเปล่าส่วนบน มีเพียงเสื้อชั้นในสีครีมที่ห่อหุ้ม เจ้าสองเต้าอวบอึ๋มเอาไว้ เธอนอนนิ่งหายใจเสม่ำเสมอบนเตียงเดียวกับเขา
เรือนร่างขาวใสอวมชมพูตรงหน้าเธอนอนหันหน้าอกอวบอึ๋มตรงตำแหน่งปากและสายตาของเขานั้น ทำเอาไทม์ถึงกับสั่นไหว หูอื้อตาลาย สายตาพร่ามัวไปหมด
“ผอมแห้ง อกไซส์มินิ แต่ยัยนี้ไปเอาเจ้าแตงโมนี้มาจากไหน” จากที่ลิ้มลองปากหวานๆ ตรงหน้านี้ทำเขาติดใจมาแล้ว แม้แต่ตอนนอนหลับเธอยังยั่วเขาขนาดนี้ ใครมันจะทนไหว คนยิ่งมีอารมณ์ไว้ต้อความรู้สึกอยู่ด้วย
ไทม์ปกติผมเองก็มีอารมณ์ไวต่อความรู้สึกอยู่แล้ว ยิ่งวันนี้ดื่มหนักเข้าไปอีก คนตัวสูงที่ถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์เข้าครอบงำ บวกกับจูบสัมผัสก่อนหน้านี้ ไทม์นั้นทราบดีว่าปลายฝันนั้นปลุกเร้าอารมณ์เขามากขณะไหน
“ปกติ ฉันไม่ใช่คนลักหลับใคร” แต่นั้นเพียงแค่ปลายฝันนอนนิ่งๆ หันหน้าอกอวบอึ๋มเข้าหา เมื่อเส้นคุณธรรมความถูกต้องมันดันมีน้อย ไทม์ทนไม่ไหว ใบหน้าอันหล่อเหลาถือวิสะปักจมูกโด่งได้รูปซุกเข้าหน้าอกอวบอึ๋มของคนเมาหลับลึกทันที
“อ่า...อืม” จากที่ซุกจมูกกับแปลเปลี่ยนเป็นไซส์ต้นคอ ถึงปลายฝันจะเมาหนักไม่ได้สติ แต่เรือยร่างขาวใสอมชมพูตรงหน้ากับทำคนเมาอย่างเขาสติหลุดลอยออกไปไกล ไทม์ซ้อนมือเข้าแผ่นหลังและปลดตะขอชั้นใน เผยให้เห็นสองเต้าอวบอึ๋มอมชมพูต่อสายตาของตน
“เชี่ย ซ่อนรูปนิหว่า” จากที่เขาเคยตาหน้าจะไม่ ยุ่งกับเธอ ผู้หญิงถอดเสื้อยั่วขนาดนี้ใครมันจะทนไหว ถึงเธอจะไม่ได้ถอดทั้งหมดก็เถอะ
“ปลายฝันน่ากลืนกินเข้าไปทั้งตัวแบบนี้ เขาจะทนทำไมให้เสียเวลา”
!! แผล็บ แผล็บ !! ไทม์ลากลิ้นร้อนระอุ ตวัดเข้าเม็ดยอดอกอมชมพูแข็งเป็นไต ดูดๆ และอมเล่น ไม่นานก็แข็งขึ้นเป็นไตสู่กับลิ้นอันร้อนระอุของเขา
“แผล็บ แผล็บ” ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันใหญ่เกิดตัวของเธอ งับเข้าที่เต็มไปทั้งอุ้งปากของผม ยิ่งหน้าอกของเธอสู้กับลิ้นอันเร่าร้อน ไทม์กับยิ่งตวัดลิ้นเข้าใส่อย่างรัวๆ เขาทั้งดูดและขบเล่นไปทั่วทั้งอุ้งปาก
“อ่า...อืม ปลายฝันเขาทำขนาดนี้ เธอชักจะหลับลึกเกินไปแล้ว” ไทม์ย้ายจากหน้าอกวนลิ้นสากหนาร้อนระอุแทรกเข้าโพรงปากของคนหลับลึก
ไม่ว่าเขาจะจูบ แทรกเรียวลิ้นเข้าโพรงปากหวานของเธอ แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปก่อนหน้านี้ มันกับกลายเป็นเพียงแค่ฝันเท่านั้น
ปลายฝันที่เมาหนักหลับไม่ได้สติ ฉันรู้สึกเหมือนมีตัวอะไรหนักๆ ที่มาทับและวุ่นวายกับริมฝีปากและบริเวรหน้าอกของฉัน ถึงจะรู้สึกแบบนั้นแต่หนังตาที่หนักอึ้งของฉันกับลืมไม่ขึ้น คนเมาหนักได้แค่ขยับตัวดุ๊กดิ๊กไปมาเท่านั้น
“อืม...” ด้านไทม์ร่างสูงที่ปล้นจูบคนเมาหนักกลายดึก จูบที่ผมมอบให้เธอ เป็นจูบที่ดูดดื่มและนุ่มนวล อย่างที่ผมไม่เคยมอบให้กับคู่นอนหรือสาวๆ คนไหนมาก่อน
“แผล็บ แผล็บ” ปลายฝันที่ฉันฟันแลกลิ้นจูบกับอ้ปป้าหน้าเกาหลีของฉัน
“เป็นจูบที่ดูดดื่ม และนุ่มนวลมาก นั้น ทำไม ผู้ชายในฝันฉันถึงงานดี และจูบเก่งแบบนี้ ไม่ไหวแล้ว ฮือ...รักเขา” คนหลับลึกส่งเรียวลิ้นแทรกเข้าโพรงปากหนาอย่างไม่ได้ สติ แต่นั้นทำเอาไทม์ถึงกับแทบคลั่ง ริมฝีปากหยักหนาได้รูปรับกับจูบอันเร่าร้อนที่คนเมาหนักใต้ร่างมอบให้ส่วนมือลูปไล่และขย้ำไปยังเนินอกอวบอึ๋มซ่อนรูป
“เชี่ย ปลายฝันนอกจากปาก หน้าอก เรือนร่างของเธอจะหวานหอม จนทำเอาเสียหนัก หน้ามือตามัว ถอนจูบออกจากปากจิ้มลิ้มอวบอึ๋มอมชมพูของเธอไม่ได้แล้วนั้น ไม่ว่ามือหนาของสัมผัสตรงบริเวรส่วนไหนก็ตาตึงใจ ทำเอาเขาร้อนวูบวาบ เลือดในร่างกายไหลเวียนมาสูบฉีกท่อนมังกรยักษ์ ไทม์พยายามตั้งสติ
“เชี่ย...นี้เขาจะกินเด็กสังกัดคุณรีนลดา จริงๆเหรอ ว่ะ” ไทม์ตั้งสติ ถึงจะจะคิดแบบนั้น แต่ทั้งปากทั้งมือเขากับสร้างร่องรอยตามบริเวรต้นคอ หน้าอกของเธอไปหมด
“ทั้ง ดูด กัดและริมฝีปากหนานุ่มเม้มที่ส่วนหัวชมพูเบาๆ แต่นั้นกับปลุกเร่าอารมณ์ผมชิบหาย”
- ผู้เขียน
