You’ re mine อ่อยระดับนี้เรียกพี่ว่าผัวได้ยังคะ
Ep.10
[key]
ผมนั่งมองร่างบางแสนเซ็กซี่มีเสน่ห์ยั่วยวนใครต่อใครด้วยสายตานิ่งๆ
ผมจ้องเธอที่เข้าไปทำความรู้จักสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นพร้อมรอยยิ้มแสนหวานนั่น
เฮอะ! ทีกับผมเธอห้ามไม่ให้ยุ่งกับใครแต่เธอกลับเข้าผู้ชายคนอื่นง่ายๆโคตรจะแฟร์เลยว่ะ
"มึงมองอะไรวะไอ้คีย์" มิกค์หันมองตามสายตาของคีย์ก็เห็นเอลที่นั่งใกล้ชิดหนุ่มอีกคน มิกค์มองสลับกันอย่างไม่เข้าใจเพราะปกติเพื่อนของเขาไม่ใช่จะเป็นคนสนใจใครที่ไหน
"ฮึ! แมวน้อยอวดดี"
ผมแค่นหัวเราะเบาๆก่อนจะเอนหลังพิงพนักโซฟาตัวยาวแล้วใช้วงแขนแกร่งโอบรอบไหล่คนข้างๆให้แนบชิดกับผมซึ่งเธอก็ทำตามอย่างดี
ผมกระตุกยิ้มขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าเธอมองมาที่ผม แต่ไม่ช้าเธอกลับส่งยิ้มกลับมาให้ผมแทน
"อืม~"
เสียงเล็ดลอดจากคนข้างกายผมส่งเสียงออกมาเบาๆเพราะผมประกบจูบเธออย่างรุนแรง
ผมละจูบออกก็ยังเห็นว่าเธอจ้องผมอยู่ แต่สีหน้าของเธอนั้นมันกลับไม่มีความโกรธเลยแม้แต่น้อยหากแต่มีแต่สายตาราวสมเพชผมฉายชัดออกมาจากดวงตาคู่สวย
เธอยกแก้วขึ้นดื่มแล้วกอดคอไอ้เวรนั้นแถมยังกระดิกนิ้วมาให้ผมอีก
ไอ้เวรนั่นก็ไม่รอให้ใครเชิญ มันใช้มือสวะๆนั่นโอบเอวคอดพร้อมลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเธอ
"จะไปไหนของมึงว่ะ?"
"ไปตามแมวกลับมาตี เดี๋ยวติดหนูจนเหลิง"
ผมลุกขึ้นเดินไปยังโต๊ะข้างๆก่อนจะถีบโต๊ะตรงหน้าด้วยความโมโห
ไม่รู้ว่าโมโหเชี่ยไร รู้แค่ว่าผมไม่ชอบใจกับการกระทำของเธอ
"เหี้ยไรว่ะ!"
หนึ่งในพวกมันตะโกนถามอย่างตกใจ แต่มีแค่เอลเท่านั้นที่ดูเหมือนจะพอใจและถูกใจมากกว่า
เธอคงอยากเห็นผมคลั่งมาก จะได้รู้ว่าผมคลั่งแล้วจะเป็นยังไง
"มึงเป็นใครว่ะ!"
ผมไม่ตอบคำถามมันแล้วเลือกที่จะคว้าข้อมือเธอแต่ไอ้เวรนี่กลับรั้งเธอเอาไว้เอวคอดถูกแขนของมันโอบแน่นจนผมแทบอยากใช้มีดคมๆมาฟันแขนมันเล่นซ่ะให้ขาด
พลั่ก!
ผมปล่อยหมัดใส่มันจนมันเซไปแล้วกระชากคอเสิ้อมันมาปล่อยหมัดซ้ำไปอีกที
"ไอ้เวรมึงหาเรื่องกูทำไมว่ะ"
"มึงยุ่งกับคนของกู"
ผมบอกมันเสียงเย็นแล้วยันเท้าข้างนึงบนอกของมันส่วนพวกมันอีก3คนนั่งนิ่งไม่กล้าขยับ
"ใช่เหรอคะ?"
เสียงหวานกลั้วหัวเราะน้อยๆราวกับเธอตลกกับคำพูดของผม
ผมหันไปมองเธอก็เห็นว่าเธอกำลังนั่งไขว้ห้างจัดการชงเหล้าเองเสร็จสรรพไม่ทุกข์ไม่ร้อนกับเหตุการณ์ตรงหน้า
"หรือไม่ใช่ เธอกล้าบอกไหมว่าเอากับฉันแล้ว"
"แล้วพี่ล่ะ กล้าไหม?....ถ้างั้นก็ลองเข้ามาจูบเอลสิ"
เธอกรีดยิ้มหวานมองผมอย่างอวดดี หึ! ยิ้มหวานนั่นมันเหมือนมียาพิษเคลือบอยู่ตลอดเวลา
ซ่า!!!!
ทันทีที่ผมเข้าใกล้เธอ เธอก็ใช้เหล้าในมือสาดใส่หน้าผมเต็มๆ
หยดน้ำไหลลงไปตามกรอบหน้าจนผมต้องยกมือขึ้นลูบหน้าแล้วกระตุกยิ้มอย่างนึกสมเพชตัวเอง
"ลบรอยปากจากคนอื่นไงคะ พี่ก็รู้ว่าเอลไม่ชอบซ้ำรอยใคร....เอลรังเกียจ"
เธอใช้นิ้วโป้งไล้ไปตามริมฝีปากผมเบาๆส่วนมือเธออีกข้างก็โอบรอบคอผมเอาไว้
"ฉันก็ไม่ชอบ"
ผมยึดร่างบางให้ประชิดตัวแนบแน่นแล้วประกบปากบางอย่างรุนแรง ผมดูดเม้นกรีบปากบางอย่างแรงราวกับจะลงโทษเธอ
ร่างบางก็จูบตอบผมอย่างไม่ยอมแพ้ มือเรียวบางของเธอสอดไปตามไรผมของผมแล้วจิกเบาๆไปตามหนังศรีษะ
"แล้วคนนั้นล่ะ"
เธอผละออกแล้วชี้ไปยังคนที่ผมควงมาก่อนหน้านี้
"อย่ามาเผื่อเลือกนะพี่คีย์ เอลไม่ชอบ ถ้าพี่ต้องการเอลก็ไล่มันไป"
เธอยิ้มหวานพร้อมกับซบลงบนหน้าอกผม ผมล่ะเกลียดรอยยิ้มนี้ของเธอจริงๆ
ผมจับมือเธอเดินกลับมายังโต๊ะเดิมที่ไอ้มิกค์นั่ง มันแสยะยิ้มออกมานิดๆแล้วกระดกเหล้าต่อไป
"งั้นเอลนั่งตรงนี้"
เธอเลือกนั่งบนตักผมแล้วโอบรอบคอผมเอาไว้ผมเลยใช้สองแขนโอบเอวเธอเอาไว้ไม่ให้ตก
"ป้าไม่กลับบ้านไปให้นมลูกหรอคะ"
เสียงใสๆหันไปพูดแขวะอีกฝ่ายที่ทำหน้าโกรธเธอจนหน้าดำหน้าแดง
"พี่คีย์ไม่ไล่เขาไปเหรอ"
เธอหันมาจ้องหน้าผมที่ห่างกันไม่ถึงคืบด้วยสายตาที่ไม่พอใจ
"กลับไปซ่ะ"
ผมเอ่ยบอกอีกฝ่ายเสียงเย็นที่นั่งไม่พอใจอยู่แต่เธอได้แค่สบัดหน้าไม่พอใจแค่นั้นเหละ เพราะเธอรู้ว่าถ้าผมโกรธมันจะเป็นยังไง
"ทำดีมากค่ะ" เอลโน้มลงไปหอมแก้มร่างสูงที่ทำตามคำสั่งของเธออย่างว่าง่าย
"นี่เหรอแมวของมึง" มิกค์ที่ดูอยู่นานก็ถามขึ้น
"เอลเหรอคะ?" เอลชี้ที่ตัวเองว่าใช่เธอหรือเปล่าที่พูดถึง
"ใช่แล้ว ไอ้คีย์บอกว่าจะไปตีแมว"
"คิกๆ~ แล้วแมวอย่างเอลต้องกลัวหมาแบบพี่ไหมคะ"
"เป็นหมาแล้วเหรอวะ ไอ้คีย์" มิกค์หัวเราะรวนจากเสือกลายเป็นหมาเชื่องๆซะงั้น
"เสือก!"
ผมตอบเสียงเรียบไอ้มิกค์เลยยักไหล่ใส่ผม
"ระวังหมาจะกัดเอา"
ผมพูดพร้อมกระชับกอดเธอให้แน่นขึ้น
"กลัวหมาไม่กัดมากกว่า" เอลยิ้มเย้ยร่างสูงพร้อมกับโน้มลงไปกระซิบข้างใบหูหนาเบาๆ
"กัดท่าไหนดีคะ ท่าหมาได้ป่าว" เอลงับใบหูของร่างสูงพร้อมใช้ลิ้นร้อนเลียใบหูให้เปียกชื้นด้วยความยั่วเย้าของเธอ
"อย่ามาร้องครางทีหลังละกัน"
ผมใช้มือหนาของผมขย้ำลงบนบั้นท้ายงอนงามอย่างหมั่นเขี้ยว
"เดี๋ยวจะรีดน้ำจนหมดตัวไปเลยรับรอง"
เธอยิ้มกว้างแล้วประคองหน้าผมก่อนที่เธอจะประกบปากอวบอิ่มของเธอลงมา
เธอดูดลิ้นผมอย่างแรงเมื่อลิ้นบางของเธอเกี่ยวตวัดลิ้นผมแล้วเปลี่ยนมาสลับกับขบเม้นกรีบปากผมด้วยความเอาแต่ใจของเธอ
ความหวานที่เธอมอบให้มันทำให้น้องชายของผมตื่นตัวไม่น้อย
"เต้นแรงดีนะคะ หรือคลั่งรักเอลเข้าแล้วล่ะ"
เธอวางฝ่ามือบนหน้าอกข้างซ้ายของผมแล้วยิ้มกริ่มออกมา ผมจ้องกลับเข้าไปในดวงตาคู่สวยแล้วใช้นิ้วเกลี่ยกรีบปากบางที่เลอะลิปสติกของเธอเอง
เมื่อเช็ดได้แล้วผมจึงเอานิ้วเข้าปากเพื่อทำความสะอาดคราบลิปสติกของเธอ
"ฉันแทบคลั่งตายเพราะเธอ"
"บอกแล้วไงว่าพี่เป็นของเอล ร่างกายนี้เอลสัมผัสได้คนเดียวเข้าใจไหมคะ?"
เธอลูบไล้ไปตามกรอบหน้าและอกกว้างของผมแถมมือซุกซนยังล้วงเข้าไปในกางเกงยีนส์ของผมถ้าไม่จับไว้มีหวังเธอคงได้ล้วงมันออกมาแน่
"เดี๋ยวได้จับแน่ไม่ต้องห่วง"
"สั่นรอแล้วนะเนี๊ยไม่เห็นเหรอ"
เธอขยับขยุกขยิกไปมาบนตักของผมจนมันเสียดสีน้องชายของผมให้ยิ่งขยายใหญ่ขึ้นเป็นเท่าตัว
"ฉันจะกดจนเตียงหักไปเลย แล้วอย่ามาร้องขอความปราณีจากฉันละกัน"
"งั้นเอลก็ไม่ปราณีพี่แล้วนะคะ"
แกร๊ก!
เธอล้วงของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าแล้วสวมมันไว้ที่คอของผม
เธอชูลูกกุญแจตรงหน้าผม เมื่อสัมผัสได้ถึงวัตถุเย็นๆที่คอปรากฎว่ามันคือโซ่เส้นเล็กๆที่มีแม่กุญแจคล้องอยู่
"คนอื่นจะได้รู้ว่าพี่มีเจ้าของแล้ว"