Ikalabing-isang Basket

2632 คำ

HINDI pa rin inaalis ni Ricky sa katawan niya ang kanyang nakasanayang morning routine. Alas-kwatro pa lang ng umaga ay agad siyang gumising at naghanda para mag-jogging. Dala-dala niya ang bola at suot ang shorts niya at practice jersey ng Flamers ay nagsimula na siyang tumakbo habang nagdi-dribble. Ramdam ni Ricky ang malamig na simoy ng hangin ng umagang iyon. Nakasuot nga siya ng facemask habang tumatakbo. Nakikita nga niya ang pagbubukas ng ilaw ng mga bahay, patunay na nagising na rin ang mga nakatira roon. Maya-maya pa ay nakalampas na siya sa boundary ng Canubing at Sta. Isabel. Saglit niyang nilampasan ang isang bahay roon at sa pagbalik niya ng takbo ay isang babae ang biglang lumabas mula sa gate ng bahay na iyon. “Ricky!” tawag nito sa kanya at siya naman ay sandaling huminto

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม