ทั้งคู่นอนหอบหายใจเหน็ดเหนื่อย กับการกระทำสักพักคนตัวเล็กก็ค่อยๆหลับลงด้วยความอ่อนเพลีย
"รอตื่นก่อนเถอะพ่อจะคิดทั้งต้นทั้งดอกเลย"เสียง เวกัส พูดขึ้นอย่างแผ่วเบาแล้วทั้งคู่ก็นอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลียจากการร่ำเรียนตลอดหลายสัปดาห์งาน project ก็ผ่านทุกอย่างแล้วเหลือเพียงแค่รอรับใบปริญญาบัตรเท่านั้น
ในช่วงสายของเช้าวันใหม่ในห้องครัวมีร่างบางของหญิงสาวกำลังลงมือทำอาหารเช้าที่นานๆที จะได้ทำครั้งหนึ่งเพราะความนึกถึงอาหารพื้นบ้านของตัวเองจึงลงมือทำน้ำพริกอ่องไข่ทอดชะอมและน้ำพริกกะปิหน่อไม้ ไม่รู้ว่าร่างสูงจะทานด้วยได้หรือเปล่าเธอจึงทอดไข่เจียวธรรมดาหนึ่งฟองใส่หมูสับให้กับชายหนุ่มเป็นอาหารเช้าที่ธรรมดาสุดแสนจะพิเศษมื้อหนึ่งเลยก็ว่าได้
"ทำ ไรอะ"พอชายหนุ่มเดินออกจากห้องมาก็มองหาร่างบางของเจ้าแสนก่อนจะเห็นเธอกำลังทำอาหารอยู่ในครัวจึงเอ่ยทักขึ้นพร้อมกับสาวเท้าเดินมาหาเธอ
"ทำกับข้าวไม่รู้ว่านายจะกิ
