02:00 เวลาตีสองกว่าบทรักอันรุนแรงของเวกัสดับลงทั้งสองร่างนอนกอดกันกลมร่างบางนั้นนอนหมดสติไปแล้วก่อนที่ชายหนุ่มจะถึงห้วงอารมณ์ปลดปล่อยน้ำรักอัดเต็มภายในมดลูกของหญิงสาว ความอยากและความซาดิสม์ของร่างสูงไม่เคยลดลงมีแต่เพิ่มมากขึ้น
06:00 หกโมงเช้าลมหายใจร่างบางเป่ารดแผงอกเวกัสที่พึ่งนอนหลับไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่ก็ไม่มีท่าทีที่ร่างของทั้งสองคนจะตื่นขึ้นภายในช่วงเช้า
10:00 ช่วงสายของวันใหม่แสงอาทิตย์สาดส่องผ่านผ้าม่านกระทบให้เห็นแสงสว่างขึ้นมาเพียงเล็กน้อยก่อนที่ร่างบางในอ้อมกอดจะลืมตามองแล้วกะพริบตาปรับดวงตาเล็กน้อยก่อนจะพลิกตัวยื่นมือไปบนหัวเตียงเพื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ทำให้ร่างสูงที่มีลำแขนแก่งกอดรัดอยู่ เปล่งเสียงงัวเงียออกมาเบาๆ
"อื้ออ" เวกัสค่อยๆลืมตามองการกระทำของร่างบางช้าๆ
"ตื่นแล้วหรอวันนี้นายมีเรียนไหมเวกัส" เจ้าแสนถามออกมาเพราะมองดูนาฬิกามันก็สายพอสมควร ไปเรียนตอนนี้ก็คง
