“โรงจอดรถ”
นิโคไลตอบแบบขวานผ่าซาก เท้าใหญ่ก้าวยาวๆ ตรงไปยังโรงจอดรถ ดวงตาคมกริบกวาดมองรถยนต์นับสิบๆ คัน เพื่อเลือกว่าคันไหนเหมาะสมสำหรับใช้เป็นสนามรักในตอนนี้
ห้องนอนอยู่ไกลเกินไป จอมมาเฟียไม่อาจอุ้มไอริณไปยังห้องนอนในยามที่แก่นกายพองตัวอยู่ภายใต้เสื้อคลุม ซึ่งปวดหนึบจวนเจียนระเบิดในทุกขณะ
เปลี่ยนเวทีรักจากห้องนอนมาเป็นโรงจอดรถ เลือกรถแลมโบกินี่ (Lamborghini) สีดำ ใช้แทนเตียงนอน ก็ทำให้ตื่นเต้น กระสั่นเสียวไปกับไฟสวาท ที่กำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้
“คุณ! อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ” ไอริณแผดเสียงห้าม ขณะถูกอุ้มตรงไปยังรถแลมโบกินี่ราคาแพง
นิโคไลไม่สนใจเสียงร้องห้าม “ก็บอกแล้วยังไงล่ะว่า จะทำให้หมดแรงเอาแบบคางเหลือง ไม่มีแรงเดินไปยั่วลูกน้องของผมอีก”
“ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ปล่อยฉันลงก่อนได้ไหมคะ ตอนนี้ฉันมึนหัว และก็หิวข้าวด้วย” คราวนี้ไอริณเล่นลูกอ้อนเสียงหวาน หวังให้นิโคไ
