ทางด้านของน้ำอิง สอยเท้าวิ่งเข้าตามตรอกซอกซอย วิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต ทั้งเหนื่อย ทั้งหอบ หายใจแทบไม่ทัน แต่ก็ไม่คิดหยุดวิ่งแม้วินาทีเดียว
“ตายแน่ น้ำอิง ถ้าถูกจับได้ เธอตายหยังเขียดแน่ๆ”
หญิงสาวได้แต่ภาวนาให้ตนเองหนีรอดพ้นจากเงื้อมมือของเรอัล ซึ่งแน่นอนว่าอีกฝ่ายคงโกรธจัดที่ถูกเธอลูบคมเข้าให้
แต่ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้างน้ำอิงเอาซะเลย พอวิ่งมาถึงสี่แยกข้างหน้า ก็ต้องร้องกรี๊ดดังลั่น เมื่อมีรถยนต์คันหนึ่งขับมาจอดขวางทางไว้ และนาทีต่อมาก็ถูกรวบตัวจากทางด้านหลัง ตามด้วยเสียงกระซิบเย็นยะเยือกที่ดังอยู่ชิดกับใบหูเล็กของเธอ
“บอกแล้วยังไงว่า คุณไม่มีทางหนีผมพ้น น้ำอิง!”
“กรี๊ดดด...ช่วยด้วย”
น้ำอิงหวีดเสียงร้องทั้งๆ ถูกปิดปากไว้แน่น ดวงตากลมโตเบิกโพล้ง ถีบเท้ากลางอากาศ ดิ้นรนไขว่คว้าหาอิสระ ขณะถูกอุ้มให้ไปขึ้นรถยนต์ ที่ถูกเปิดประตูรออยู่แล้ว
