เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ทางด้านของเรอัล มั่นใจว่าน้ำอิงคงหนีไปไม่ไกลแน่ และอาจเป็นไปได้ว่าหญิงสาวกำลังหลบอยู่ที่ใดที่หนึ่ง จึงตะโกนขู่ฟ่อท่ามกลางความมืดมิด “น้ำอิง ออกมาได้แล้ว ผมรู้นะว่าคุณได้ยินเสียงของผม” ขณะตะโกนออกไป เรอัลก็กวาดสายตามองรอบๆ บริเวณไปด้วย “จะบอกให้เอาบุญนะน้ำอิง แถวนี้มีงูชุกชุมไม่ต่างจากยุง ระวังเจอกับแขกไม่ได้รับเชิญเข้าล่ะ” “คนบ้า! จะขู่ทำไมนักหนา คนยิ่งกลัวๆ อยู่ด้วย” น้ำอิงพึมพำเบาๆ อยู่คนเดียว เริ่มนั่งไม่เป็นสุข หวาดระแวงไปหมดเวลาได้ยินเสียงซอกแซกข้างๆ ตัว “น้ำอิง คนสวย แม่โจรสาวสุดแสบ คุณกลัวผมมากกลัวงูยังงั้นหรือ” เรอัลกระตุกยิ้มเย็น เมื่อเห็นพุ่มไม้ที่อยู่ห่างออกไปเกือบสิบเมตรมีการเคลื่อนไหว ราวกับมีใครหลบซ่อนตัวอยู่อย่างแน่นอน และไม่รอช้า รีบเพิ่มความหวาดกลัวให้กับน้ำอิงมากกว่าเดิม “ผม ‘กัด’ คุณแล้วทำให้คุณมีความสุข ไปด้วยกัน แต่งอ งู กัดคุณแล้ว มีแต่ตายกับตายนะครับ แล