ตอนที่ : 05 ท่องไว้แค่เพื่อน

1960 คำ

ทั้งสองเดินออกตามหาฮาน่ากันให้ทั่ว เพราะไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหนที่รถของเธอก็ไม่มีและรถก็ยังจอดอยู่ที่เดิมด้วย นั่นจึงทำให้สองเพื่อนใจร้อนเข้าไปใหญ่ คามิลแม้จะเห็นว่าผู้ชายคนนั้นหย่อนผงยาลงไปในแก้วแต่ก็ไม่เห็นว่ามันคือยาอะไร และก็ไม่รู้ด้วยว่าหลังจากที่ฮาน่านั้นดื่มเครื่องดื่มที่มีผงยาลงไปแล้วจะเป็นยังไงบ้าง “ไอ้มิล กูว่าต้องแยกกันหาก่อนวะ” ขุนเขาที่กำลังรีบเดินตามพอวนกลับมาเจอกับคามิลอีกครั้งก็เข้ามาพูดด้วยทันที ผ่านไปสักพัก ทั้งสองแยกย้ายกันออกตามหาจนไม่รู้เลยว่าเวลามันผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว แต่ทุกวินาทีกับการออกตามหาฮาน่าในตอนนี้มันสำคัญทุกวินาทีเลยก็ว่าได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นยังไงบ้าง หรือกำลังถูกใครลวนลามอยู่หรือเปล่า “อึกฮึก!!” เสียงครางแผ่วเบาที่ดังออกมาจากมุมที่มีต้นไม้ปิดบังอยู่ทำให้คามิลที่กำลังเร่งรีบกับการเดินต้องหยุดชะงักทันที ก่อนจะค่อยๆ เดินเข้าไปตามเสียงที่ได้ยินมา และก็ได้เห็นหญิงสาวที่กำลังตามหานั้นนั่งขดตัวอยู่ ตัวของเธอสั่นเทาไปหมด แม้จะอยู่ในมุมมืดแต่เขาก็ยังพอจะมองเห็นว่าตัวของเธอนั้นกำลังสั่น “ฮาน่า!!” คามิลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ตื่นตระหนก ก่อนที่เขาจะรีบถอดเสื้อยีนส์ของตัวเองคลุมให้กับหญิงสาว และอุ้มเธอออกมาจากตรงนั้น “ไอ้มิล!" “อย่าเพิ่งพูด ไปเปิดรถแล้วพาฮาน่าไปก่อน” “เออๆ” คามิลอุ้มฮาน่าไปที่รถของขุนเขา จากนั้นก็พาเธอกลับไปที่คอนโดที่เขาทั้งสองอยู่ด้วยกัน ร่างกายของฮาน่าสั่นเทิ้มไปหมด ตามตัวก็มีแต่เหงื่อไหลโชกออกมาจนตัวเปียกชุ่ม อาการแบบนี้ เท่าที่คามิลคลุกคลีอยู่กับแวดวงเสือผู้หญิงเขาพอจะรู้ว่าฮาน่าโดนยาอะไร แม้เขาจะไม่เคยใช้ยาแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน แต่เขาก็เคยเห็นผู้หญิงมีอาการแบบนี้มาแล้ว “ฮึก...อึก!! ร้อน เอามือออก!!” มือที่กำลังสั่นเทิ้มนั้นพยายามที่จะปัดป่ายมือของคามิลที่โอบกอดเธอไว้ให้หลุดออกไป แต่มันก็เท่านั้นแหละ เพราะเขาไม่มีทางปล่อยเธออย่างแน่นอน “ใจเย็นๆ สิฮาน่า กูปล่อยมึงตอนนี้ไม่ได้นะ” คามิลพึมพำ ขุนเขาที่กำลังขับรถก็คอยมองไปที่กระจกด้านหลัง ได้เห็นเพื่อนสาวของตัวเองเป็นแบบนี้แล้วก็รู้สึกโกรธจนอยากจะหวนรถกลับไปจัดการไอ้หมอนั่นให้จมตีนไปเลย ไม่นานก็มาถึงคอนโดของทั้งสอง ฮาน่าถูกอุ้มขึ้นไปบนคอนโดอย่างเร่งรีบ ก่อนที่คามิลจะวางเธอลงในอ่างน้ำและเปิดน้ำใส่จนท่วมตัวของเธอ การทำแบบนี้มันไม่ได้ทำให้เธอหายจากอาการนี้จนกว่าฤทธิ์ยาจะหายไป แต่มันก็ช่วยบรรเทาได้ระดับหนึ่งเลย “อึก!! กูเป็นอะไร!?” ฮาน่าเหลือบตามองชายหนุ่มสองคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอ ร่างกายของเธอนั้นสั่นเทาไปหมด รู้สึกหนาวที่ด้านนอกแต่ในอกมันกลับร้อนดั่งไฟที่กำลังสุม “หมอนั่นใส่ยาอะไรลงไปในแก้วของมึงไม่รู้” ขุนเขาตอบ “ใคร!!??” “อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลย อยู่นิ่งๆ ก่อน” คามิลพูด แม้มือจะจับฮาน่าเอาไว้ไม่ให้เธอลุกออกไปไหนแต่เขาก็พยายามเบี่ยงสายตาไปมองที่อื่น เพราะชุดที่เธอใส่นั้นมันก็รัดรูปออกจะโป๊อยู่แล้ว พอมาถูกน้ำแบบนี้แล้วไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามันจะเป็นแบบไหน เห็นสัดส่วน เห็นชั้นในบางๆ ที่ปกปิดส่วนสงวนในร่างกายของเธอจนหมดเลย “อาการเป็นยังไงบ้างฮาน่า” “อืม...พูดอะไร?” ฮาน่าหลับตาอยู่แต่ก็ถาม เธอยังพอประคองสติของตัวเองได้อยู่ระดับหนึ่ง รู้ว่าคนที่เธอพาเธอกลับมาคือเพื่อนสนิททั้งสองคน เพราะอย่างนั้นเธอเลยวางใจได้ว่าพวกมันน่าไว้ใจ “เคยเห็นแต่คนอื่นโดนไม่เคยมาเห็นกับตาตัวเองสักที ยานรกนี่แม่งร้ายฉิบหาย!!” ขุนเขาสบถออกมาอย่างเหลืออด แม้ในคลับจะมีการตั้งกฎเรื่องการกระทำที่ไม่หวังดีแบบนี้ แต่ลับหลงก็ยังมีคนลักลอบทำอยู่บ่อยๆ จัดการเท่าไหร่มันก็ไม่หมดไปสักที “มึงก็เงียบๆ ดิ๊!!” คามิลพูด แม้เขาจะไม่พอใจกับสิ่งที่ผู้ชายคนนั้นทำกับฮาน่า แต่ตอนนี้จะมัวเอาแต่อารมณ์ไปโมโหกับคนนั้นก็ไม่ได้ เพราะอาการของเธอตอนนี้ก็ยังน่าเป็นห่วงอยู่ “มึงก็ด้วย พูดกันอยู่นั่นน่ารำคาญฉิบ!!” เธอหันไปตะคอกใส่ทั้งสองขณะที่กำลังนั่งขดตัวหนาวสั่นอยู่ในอ่างน้ำ แต่ข้างในมันก็ร้อนรุ่มจนเธอทำตัวไม่ถูก ไม่รู้เลยว่าอาการของตัวเองตอนนี้มันจะหนาวหรือร้อน มันทรมานไปหมดเลยจริงๆ “ไอ้มิลถ้าปล่อยให้ฮาน่านั่งแช่น้ำอยู่แบบนี้จนกว่าฤทธิ์ยาจะหมด จะแย่เอาได้นะ” ขุนเขาพูดพึมพำกับคนข้างๆ เพราะมันคงจะไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ถ้าปล่อยให้ฮาน่าอยู่ในสภาพนี้จนกว่าจะหมดฤทธิ์ของยานรกนั่น และก็ไม่รู้ด้วยว่ามันจะหมดลงตอนไหน “แล้วมึงมีวิธีที่ดีกว่านี้หรือไงวะ!?” “…..” ขุนเขาเงียบลง เพราะเขาเองก็ยังคิดหาวิธีที่ดีกว่านี้ไม่ได้เหมือนกัน ทั้งสองพอจะรู้ฤทธิ์ยาชนิดนี้มาบ้างเหมือนกัน เพราะอย่างนั้นถึงได้รู้ว่ามันรุนแรงมากแค่ไหน ทุกอย่างจะจบลงก็ต่อเมื่อฤทธิ์ยามันหมดไปแล้วเท่านั้น “ออกไปกันให้หมด!” ฮาน่าตวาดไล่ทั้งสอง ไม่ใช่เพราะรำคาญแต่รู้สึกเหมือนร่างกายมันแปลกๆ และก็อยากจะถอดเสื้อผ้าของตัวเองเต็มทีแล้วด้วย “ใจเย็นก่อนสิ” คามิลพยายามจับมือของเธอเอาไว้ ขณะที่เธอเองก็ยังสะบัดไม่หยุด ชุดเดรสสวยที่เธอสวมใส่มันก็ค่อยๆ หลุดลุ่ยออกมาทีละนิด จากที่ได้เห็นแค่เนื้อส่วนนอกก็เริ่มได้เห็นด้านใน บราตัวน้อยๆ ที่เธอสวมใส่มันก็หลุดออก แม้เขาจะพยายามไม่มองแล้วแต่มันก็สังเกตุเห็นอยู่ดี “แม่งเอ้ย!!” คามิลสบถออกมา เขาไม่ใช่คนหื่นกามแต่ก็ไม่ได้เป็นพระอิฐพระปูนนะ ที่ได้เห็นอะไรที่มันล่อตาล่อใจแบบนี้แล้วจะไม่มีอารมณ์อ่ะ แก่นกายที่หลับอยู่ก็ค่อยๆ ตื่นขึ้นมา และก็แน่นอนว่ามันดันกางเกงยีนส์ของคามิลจนแทบจะระเบิดออกมาให้ได้แล้ว “ไอ้เหี้ยมิล!!” “หุบปาก!!” ขุนเขาที่สังเกตุเห็นอาการผิดปกติของเพื่อนสนิทก็สบถด่าออกมาทันที เพราะสายตานั้นก็เหลือบลงไปเห็นส่วนของท่อนเอ็นที่กำลังแข็งขึ้นมาด้วย แต่ทว่าพอได้มองเห็นเรือนร่าง ส่วนเว้าโค้งของฮาน่าเข้าแล้วก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคามิลถึงมีอาการแบบนั้น เพราะแค่มองไปพริบตาเดียวขุนเขาก็ถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่เลยทีเดียว หัวใจนี่เต้นระส่ำไปหมด ฮาน่าเธอเป็นคนสวย หุ่นดี สัดส่วนดีเลยล่ะ ก็ถ้าไม่ใช่เพื่อนก็สเปคของทั้งสองคนเลยล่ะนะ “กะ กูจะหายเมื่อไหร่?” เสียงสั่นๆ ของฮาน่าปลุกสองเพื่อนสนิทที่กำลังลุ่มหลงอยู่กับเรือนร่างที่สวยงามให้ตื่นจากภวังค์ ภาพที่ได้มองมันติดตาจนลืมไม่ลงเลย “กูก็ไม่รู้ว่ะ เพิ่งเคยเจอเรื่องแบบนี้ครั้งแรก” คามิลตอบ ทั้งที่ยังคงหันหน้าหนีอยู่ “มีวิธีอื่นไหม?” “ไม่มีหรอก” ขุนเขาตอบ ยาที่ฮาน่ากินเข้าไปมันคือยาปลุกเซ็กซ์ หรือถ้าเรียกกันติดปากก็คือยาเสียสาว พวกผู้ชายบางคนมันจะชอบแอบวางยาเพื่อให้ได้มีอะไรกับผู้หญิงที่มันต้องการโดยที่เธอไม่เต็มใจแต่ก็ต้านความรุนแรงของฤทธิ์ยาไม่ได้ ทั้งสองไม่อยากจะเสนอทางเลือกที่สองให้กับเธอ เพราะไม่อยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมันพังยับเยิน “กูจะออกไปตรงนี้” อีกครั้งที่ฮาน่าพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เพราะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ถ้าจะต้องนั่งแช่น้ำอยู่แบบนี้โดยที่ไม่รู้เลยว่าจะได้ออกไปจากตรงนี้ตอนไหน “ดีขึ้นแล้วหรือยัง?” คามิลถาม “เดี๋ยวกูไปหยิบผ้าให้ อย่าเพิ่งลุกขึ้นมานะ” ขุนเขารีบเดินออกไปหยิบผ้าขนหนูมายื่นให้กับเธอ ฮาน่ารับผ้าขนหนูไปและเปลื้องผ้าออกทันทีด้วยความรวดเร็ว เล่นเอาสองเพื่อนสนิทหันหน้าหลบแทบไม่ทัน ทว่าพอลุกออกมาจากอ่างน้ำเช็ดเนื้อตัวจนแห้งสนิท ร่างกายมันก็กลับร้อนรุ่มดั่งไฟสุมขึ้นมาอีกครั้ง มันร้อนเหมือนคนจะเป็นไข้ก็ไม่ใช่ จะร้อนเพราะอากาศก็ไม่ใช่อีก มันร้อนออกมาจากอกของเธอ ส่วนล่างก็คันขยุบขยิบไปหมด บอกกความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูกเลยจริงๆ “ฮาน่า!!” ร่างบางหันกลับไปมองตามเสียง เธอเห็นสองเพื่อนสนิทอยู่ตรงหน้า แต่มันเหมือนมีบางอย่างคอยบงการร่างกายของเธออยู่ ว่าให้กระโจนเข้าไปหาทั้งสอง จูบ โลมเลีย ซุกไซ้ สูดดมกลิ่นกายบนร่างกายของทั้งสอง พรึ่บ! “ฮาน่า!” คามิลดูตกใจเอามากๆ ที่จู่ๆ ฮาน่าก็กระโจนเข้าไปหาแบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัว เธอดึงเขาเข้าไปกอดและพยายามที่จะซุกไซ้ตามร่างกาย แต่ด้วยความที่ส่วนสูงค่อนข้างต่างกันมากเธอเลยถูกเขาผลักออกไปอย่างง่ายดาย ทว่าเธอเองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน หันกลับไปหาเพื่อนอีกคนที่ยืนเหวออยู่ด้านหลัง จนขุนเขาต้องจับไหล่ของเธอเอาไว้แน่น รั้งเธอไม่ให้เข้ามาทำแบบนั้นกับเขาเหมือนกับที่ทำกับคามิล “ฮาน่ามีสติหน่อย!!” “พูดไปก็เท่านั้น มึงไปเอาผ้าห่มบนเตียงออก” “มึงจะทำอะไร?” “มันก็มีวิธีเดียวไม่ใช่เหรอวะ?” “ไอ้มิล!!” “เร็วๆ ดิอย่าลีลา” “…..” แม้จะไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่นัก แต่ขุนเขาก็ยอมเดินไปที่เตียงและดึงผ้าห่มออกตามที่คามิลบอก ก่อนที่ฮาน่าจะถูกอุ้มไปนอนลงบนเตียง ทว่าสิ่งที่คามิลทำต่อจากนั้นทำเอาขุนเขางงไปอยู่ชั่วครู่เหมือนกัน เพราะการกระทำแบบนี้มันไม่ใช่การกระทำของคนที่กำลังจะร่วมรักกันสักหน่อย “ไอ้ขุน เอาผ้ามามัดล็อคติดกับเตียงเร็ว!!” “เอาจริงดิ?” “รึมึงจะอยากโดนฮาน่ามันขืนใจล่ะ?” “เออๆ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more