ครืด ครืด ครืด
เสียงโทรศัพท์ของขุนเขาดังขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์แปลกเขาก็ไม่ได้สนใจอะไร จนกระทั่งเบอร์นี้โทรเข้ามาเป็นครั้งที่สองเขาถึงได้ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์มาและกดรับสาย
"ใครครับ?"
( ผมเป็นพนักงานโทรมาจากคลับนะครับ พอดีว่าคุณคามิลเมามากเลยครับ แถมยังเสียงดังอีกด้วย ผมกลัวว่าจะไปรบกวนลูกค้าท่านอื่นๆ ครับเลยอยากจะให้... )
"ห้องทำงานมันก็มี ลากมันไปทิ้งไว้ที่ห้องทำงานสิ เดี๋ยวมันหายเมาแล้วมันก็กลับของมันเองแหละ"
( พวกผมพยายามพาไปแล้วครับ แต่คุณคามิลไม่ยอมเลยแถมยังขู่อีกว่าจะไล่ออกให้หมด พวกผมก็เลย... )
"งั้นก็ทิ้งมันไว้ตรงนั้นแหละ"
พูดจบขุนเขาก็ตัดสายไปทันที ตั้งแต่ที่เกิดเรื่องครั้งนั้นเขาก็แทบจะไม่ได้พูดคุยอะไรกับคามิลเลย แทบจะไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนแล้วด้วย
แต่สุดท้ายคำว่าเพื่อนมันก็ยังค้ำคออยู่สูงกว่าทิฐิที่ตัวเองมี ขุนเขาเดินไปคว้ากุญแจรถของตัวเอง จ
