คอนโดหรูใจกลางเมืองกรุง
คามิลหยิบคีย์การ์ดแล้วแตะเปิดประตูห้องของตัวเอง ก่อนจะถอดเสื้อคลุมยีนส์ตัวโปรดของตัวเองพาดไว้กับราวแขวน จากนั้นก็พันแขนเสื้อเชิ้ตขึ้นอย่างชำนาญ ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาเปิดทีวีดูรายการอะไรไปเรื่อยเปื่อย
ทว่าตอนนี้ไม่ได้จดจ่อฟังหรือดูเลยสักนิด เอาแต่นั่งเหม่อยิ้มและเอามือลูบริมฝีปากของตัวเองไปมาอยู่แบบนั้น
และการกระทำที่ดูแปลกไปของคามิลก็ทำให้ขุนเขาสังเกตุเห็นถึงความผิดปกติของเพื่อนสนิททันที
“เป็นห่าอะไรของมึง นั่งยิ้มคนเดียวอย่างกะคนบ้า!”
“…..” เสียงที่ดังขึ้นทำให้คามิลหลุดจากภวังค์แต่ก็ไม่ได้ตื่นตูมอะไร
มือที่กำลังลูบริมฝีปากของตัวเองเปลี่ยนไปหยิบมือถือขึ้นมาเล่นแทน
“ทำไมมึงกลับเร็ว”
“เสร็จแล้วกูก็กลับเลยสิ น่ารำคาญฉิบหาย” ขุนเขาพูดเสียงแข็ง ดูท่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่อะไรกันล่ะที่ทำให้ขุนเขาเป็นแบบนี้ได้
“มึงไม่ชอบเหรอวะ?”
“ชอบห่าอะไร ทำตัวอย่างกะเด็
