สิบวันก่อนวันแข่งขันเคนโด้เยาวชน
"สู้ ๆ นะครับพี่ที่รักของน้อง"
"นายก็เหมือนกัน แต่ชั้นไม่ห่วงเรื่องฝีมือนายหรอก ลูกศิษย์ปรมาจารย์เคนโด้ซะอย่าง"
"ไม่ขนาดนั้นหรอก พี่ก็พูดเกินไป" ยูตะเคลื่อนตัวบดเบียดกายอุ่นที่เต็มไปด้วยแนวกล้ามเนื้อแน่น ๆ ส่งสายตากลมแป๋วเหมือนแมวน้อย ยังรู้สึกตึง ๆ ที่ร่องก้นไม่หาย
เซริหันไปไล้ปอยผมที่ปรกหน้าผากคนร่างเล็กกว่าด้วยปลายนิ้วไปพลาง
ทั้งคู่สวมชุดคลุมผูกเอวนอนคลอเคลียแนบชิดอยู่บนที่นอนของเซอร์วิสอะพาร์ตเมนต์รายวันแห่งหนึ่งที่อยู่อีกฟากของโตเกียวแบบจวนจะออกต่างจังหวัดแล้วเรียกว่าห่างจากเขตที่อยู่ของบ้านไปไกลพอสมควร
มันถูกใช้เป็นสถานที่พลอตรักของเขาทั้งคู่
หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้า
ห้องสี่เหลี่ยมขนาดกะทัดรัดเงียบสงบ มีแสงไฟสลัวสาดส่องจากข้างหัวเตียงสร้างบรรยากาศสุดโรแมนติก
"อื้ออออ อื้มมมมม"
เซริยึดข้อมือคนข้างล่างไว้เหนือศีรษะด้วยมือตัวเอง ขณะใช้กลีบปาก
