"อาหารเย็นของเธอ"
ร่างหนาอันแสนแข็งแรงของภูผาที่ใส่เพียงกางเกงยีนส์ปิดบังเรือนร่างเอาไว้อุ้มอลิสสาออกมาจากภายในห้องนอนแล้วพาเธอมายังโต๊ะอาหารเล็กๆที่ตั้งอยู่ในห้องครัว
เขาพาเธอออกมาพร้อมกับกลิ่นเหล้าที่โชยออกมาจากตัวเขาอย่างรุนแรงด้วยเช่นกัน เพราะในเวลาใกล้มืดแบบนี้มันเป็นเวลาดื่มเหล้าของเขาพอดี
"ปล่อยสิ"
หญิงสาวที่เหม็นเหล้าจนใกล้จะอ้วกเต็มทนพยายามดิ้นเพื่อจะลงจากอกของเขาเพื่อไปนั่งที่เก้าอี้เอง เพราะอยู่ใกล้เขามากไปมันไม่ดีด้วยคนอย่างเขามันไว้ใจไม่ได้
"ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว เธอกินอิ่มเมื่อไหร่จะจับเธอทำเมียอีกแน่"
มือหนาเอื้อมไปคว้าเอาขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะกินข้าวมากระดกเข้าปาก ส่วนมืออีกข้างก็คว้าเธอที่เขาเพิ่งจะปล่อยให้เป็นอิสระให้มานั่งลงบนตักของเขา เพราะเขาใจดีปล่อยเธอแล้วแต่เธอฤทธิ์เยอะไม่ยอมเป็นเด็กดีเองก็ต้องถูกจับกลับมาแบบนี้
"คุณมันคนจิตใจสกปรกคิดถึงแต่เรื่องอย่าง
