พันธนาการรักนายก้อนหิน

เสียบริสุทธิ์

"เหรอ"

ใบหน้าคมดุดันของภูผาฉีกยิ้มที่แสนแข็งกระด้างออกมาจนเห็นฟันขาวให้กับคำขู่ของเธอ ถ้าเขากลัวจะต้องตายคงไม่จับตัวเธอมาที่นี้หรอก

"ไม่นะ อย่านะ กรี๊ดดดด"

มือหนาดึงรั้งเสื้อผ้าชุดสวยของอลิสสาออกจนหมด ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าในพริบตาต่อหน้าเขาไม่เหลือแม้แต่ชั้นในจะปกปิด

เสียงหวานของเธอได้แต่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดที่ถูกกระทำย่ำยีอย่างคนไม่มีทางสู้ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มอย่างไม่มีท่าทีจะหยุดลง

"อืม"

ภูผาไม่ได้สนใจเสียงของหญิงสาวแม้แต่นิดเขากลับก้มหน้าลงหาดอกไม้งามของเธอต่อ และส่งลิ้นเข้าแหวกกลีบที่ปิดสนิทของเธออย่างไม่รอช้า

"ไอ้คนสกปรก อื้อ"

ปากบางยังคงต่อว่าเขาที่เธอไม่คาดคิดว่าจะร้ายได้ถึงเพียงนี้อย่างไม่มีหยุดผสมกับมีเสียงครางออกมาเป็นระยะเมื่อปลายลิ้นของเขาแหวกกลีบกุหลาบงามของเธอจนเปิดออกแล้วไปสัมผัสเข้ากับจุดอ่อนไหวของเธอ

"อืม หวานจริงวะ"

ลิ้นร้ายของเขาแยกกลีบอวบอูมของเธอออกห่างได้สำเร็จเขาก็รีบเข้าไปดูกินน้ำหวานของเธอที่หอมรัญจวนใจเรียกให้เขาเข้าหาอยู่นานแล้วในทันที

ริมฝีปากของภูผาดูดดื่มน้ำหวานของเธออย่างตะกละตะกลามจนเกิดเสียงดังลั่นห้องราวกับว่าเขาไม่เคยได้กินของอร่อยแบบนี้มาก่อน

"หยุดนะ อืม หยุดสิ"

สองขาเรียวของหญิงสาวที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระๆพยายามจะหนีบเข้าหากันเพื่อจะไล่เขาให้ออกห่างแต่ทว่ามันก็ติดศีรษะของเขาที่เข้ามาคั้นกลางเอาไว้

ปากบางพยายามจะไล่เขาแต่ก็ยังเผลอครางรับเขาอีก เธออยากกลั้นใจตายตรงนี้นักที่พยายามจะทำอะไรมันก็กลับไม่สำเร็จเลยสักอย่าง

"อื้ม"

มือหนาของภูผาที่หยาบกระด้างไม่ต่างจากมือคนงานในไร่ของเขาขยับเข้าขยี้เม็ดทับทิมสีหวานของเธอ ส่วนลิ้นร้ายของเขาไปจ่อรออยู่ตรงปากทางคับแคบของเธอคอยตวัดเอาน้ำหวานของเธอเข้าปาก

"กรี๊ด"

ร่างบางที่มีมือและลิ้นของเขาคอยสั่งการกระตุกงึกๆไปทั้งตัวเมื่อถึงจุดสุดยอดครั้งแรกในชีวิต น้ำหวานของเธอไหลทะลักเข้าปากเขาอย่างที่เขาต้องการในทันที

"นี้มันแค่เริ่มต้น"

ใบหน้าดุดันราวกับพญาราชสีห์ของเขาขยับขึ้นหาใบหน้าหวานของเธอเพื่อสบตา พร้อมกับส่งนิ้วเรียวแสนแข็งแกร่งเข้าไปในช่องทางคับแคบของเธอเพื่อเปิดทาง

"อื้อ ไม่เอา"

อลิสสาส่ายหน้าเป็นพัลวันเพื่อให้เขาเอานิ้วออกจากตัวเธอด้วยเธอรู้สึกเจ็บที่มีใครมารุกล้ำเธอแบบนั้นเป็นครั้งแรก

"แต่ฉันจะเอาเธอ"

นิ้วแกร่งของเขายังคงสอดใส่เข้าไปในตัวเธอ ส่วนอีกมือของเขาปลดตะขอกางเกงยีนส์ออกแล้วงัดเอาความใหญ่โตของเขาที่พร้อมรบเต็มที่ออกมาสูดอากาศภายนอก

"อื้อ อืม"

จากความเจ็บในตอนแรกอลิสสาก็เริ่มที่จะปรับตัวได้และเริ่มเปลี่ยนความรู้สึกเป็นเสียวขึ้นเรื่อยๆ และเริ่มจะต้องการอะไรที่มันมากกว่านิ้วของเขาอย่างแปลกประหลาด

"พร้อมหรือยัง"

ภูผาที่ค่อนข้างจะตกมันส์เร่งรัดหญิงสาวจนออกนอกหน้าด้วยเขานั้นไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงมานานตั้งสองปีกว่าแล้วเพราะเขาไม่อยากให้เกิดเรื่องวุ่นวายในชีวิตแต่กับเธอทำเอาเขาอดกลั้นเอาไว้ไม่ได้และไม่สนว่าจะมีเรื่องอะไรตามมาหรือเปล่า

"ไม่ อืม เอา อื้อ"

ปากบางของอลิสสาตอบปฏิเสธเขาอย่างไม่ใยดีแต่ภายในของเธอกลับบีบรัดนิ้วแกร่งของเขาจนเกือบขาดเพื่อเรียกร้องอะไรบางอย่างที่เธอก็ยังไม่รู้เหมือนกัน

"อ้าส์"

มือหนาภูผาจับท่อนเอ็นยักษ์ถูไถไปตามเรือนร่างบอบบางของหญิงสาวเพื่อระบายความต้องการของตัวเองออกไปบ้าง แต่มันกลับยิ่งเพื่อความต้องการในตัวเขามากยิ่งขึ้นอีกจนแทบจะระเบิดออกมา

"เอาออกไปนะ"

อลิสสาพยายามงอตัวเข้าหากันเพื่อหนีความใหญ่โตของเขาที่เธอไม่ปรารถนาที่จะเจอ สองมือพยายามดึงเชือกอย่างแรงเพื่อหวังให้มือหลุดออกจากการมัดไว้

"เธอปฏิเสธมันไม่ได้หรอก อ้าส์"

เขาขยับร่างกำยำมานั่งคุกเข่าต่อหน้าเธอ แล้วใช้สองมือหนาจับขาเรียวของเธอแยกออกจากกันจนกว้างที่สุดเท่าที่จะกว้างได้

กุหลาบงามที่ฉ่ำเยิ้มของเธอเปิดเผยต่อหน้า เขาถึงกับอดใจไม่ไหวกดดันท่อนเอ็นยักษ์เข้าหาเธอทันที

"กรี๊ด เอาออกไป กรี๊ด"

เสียงหวานกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน สองขาเรียวพยายามจะหุบเข้าหากันเพื่อจะขับไล่ให้เขาออกไปให้ไกลจากตัวเธอ

"อ้าส์"

ภูผาตอกสะโพกแกร่งเข้าหาเธอเต็มแรงอย่างไม่สนใจในเสียงร้องขอของเธอจนท่อนเอ็นยักษ์ของเขาเข้าไปอยู่ในตัวเธอมิดลำยาวใหญ่

"กรี๊ดดดดด"

อลิสสากรีดร้องสุดเสียงพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างพรั่งพรูเมื่อร่างกายของเธอเหมือนถูกจับฉีกแยกออกจากกัน มันเจ็บปวดจนเธอแทบจะรับเอาไว้ไม่ไหว

"อ้าส์ อ้าส์"

ร่างหนาขยับสับสะโพกเข้าหาเธอต่ออย่างไม่สนใจน้ำตาของเธอ พร้อมสองมือขยับออกจากเรียวขาของเธอขึ้นไปขย้ำหน้าอกที่แสนเต่งตึงของเธออย่างเอาแต่ใจ

"เจ็บนะ กรี๊ดดด ออกไปให้พ้น กรี๊ดดด"

ร่างบางยังคงกรีดร้องออกมาอย่างหนักจนเสียงหวานนั้นแหบแห้ง สองขายังคงพยายามที่จะหุบเข้าหากัน สองมือยังคงพยายามขยับเพื่อจะให้หลุดออกจากเชือกที่มัดเอาไว้อย่างแน่นหนา

"อ้าส์ อลิสสา"

ปากหนาครางเรียกชื่อของเธอที่เขานั้นจดจำได้ดีตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จักกันในวัยเด็กตลอดเวลาพร้อมกับสะโพกแกร่งกระแทกกระทั้นเข้าหาเธอด้วยความแรงจนเตียงนอนสั่นไหว

"พี่หิน"

อลิสาเรียกชื่อเขาอย่างแผ่วเบาเป็นคำสุดท้ายก่อนที่สติของเธอจะดับไปเพราะรับความรุนแรงที่เขาทำทั้งทางร่างและจิตใจไม่ไหวอีกต่อไป

"อ้าส์"

ภูผายังคงกระแทกกระทั้นเข้าหาเธอจนเสร็จสมตามที่เขาต้องการ เขาฉีดพ่นน้ำสีขาวขุ่นใส่ไปในตัวเธออย่างมากล้นจนมันไหลย้อนกลับออกมาเลอะเทอะไปหมดด้วยเขาไม่ได้ปลดปล่อยใส่ใครมานาน

"ฝันดี"

เขาแก้มัดให้กับหญิงสาวแล้วลงนอนเคียงข้างกับเธออย่างคนอารมณ์ดีที่ได้ปลดปล่อย และเขาก็หลับลงอย่างง่ายดายเพราะความเหนื่อยบวกกับความเมาเหมือนกับคืนอื่นๆที่ผ่านมา