กินไม่อิ่ม

741 คำ

ร่างกายที่อ่อนเพลีย ขาที่สั่นเทา จนมันไร้เรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นจากเตียงบทสวาทที่เขาทำกับปลายฟ้าครั้งนี้มันรุนแรงกว่าครั้งที่แล้ว แต่สาวร่างเล็กก็ยังพยายามลุกขึ้นจากเตียง หมับ..!! "ไปไหน" คนที่นอนแผ่หลาบนเตียงกว้างมีเพียงแต่ผ้าห่มปิดร่างพอหมิ่นแหม่ เขาคว้าแขนปลายฟ้าไว้แน่น ปลายฟ้าที่กำลังหยิบชุดนักศึกษาถึงกับสะดุ้ง "ฉันให้เธอไปแล้วหรอ?" ใบหน้าหล่อๆจ้องมาที่รางเล็กที่หอบชุดนักศึกษาอยู่ ปลายฟ้าไม่พูดเพียงแค่เม้มปากแน่น มืออีกข้างพยายามแกะมือชายหนุ่มออก "เป็นใบ้หรอ" เขาถามปลายฟ้าที่เอาแต่นิ่งไม่ยอมพูดจากับเขา เมื่อเห็นว่าสาวน้อยมีทีท่าเฉยชาใส่ตน กวินจึงนึกอยากแกล้งเธอขึ้นมา เขากระชากแขนเล็กจนร่างของสาวน้อยเซล้มฟุบลงบนเตียง ผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายหลุดลุ้ยออก จนทำให้เธอหลุดร้องขึ้นมา "จะทำอะไร" ปลายฟ้าตกใจที่เขาจับแขนเธอตรึงไว้บนฟูกนุ่มๆ เขาไล่สายตาลงมองเรือนร่างอวบขาว แต่คนที่ถูกมองชาไปทั้งตัว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม