ปลายฟ้าค่อยๆเดินเข้ามาหาเพื่อนก่อนจะหย่อนสะโพกลงนั่งที่โซฟา แล้ววางสิ่งของไว้บนโต๊ะเล็กๆข้างหน้า
"แกอย่ามองฉันแบบนี้สิ" ปลายฟ้าตอบกลับเพื่อนที่จ้องหน้า ตาไม่กระพริบ
"งั้นก็เล่าความจริงมา ฉันรู้ว่าแกไม่ได้กลับบ้าน"
ปลายฟ้ายิ้มแห้งๆก่อนจะถอนหายใจยาวๆเพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มเล่าจากตรงไหนดีเพราะมันน่าอายจะตายไปและอีกอย่างไม่รู้จะบอกยังไงกับสถานะที่เป็นอยู่
"อืมมม เอ่อ ฉัน...ไปเชียงใหม่มา"
"กับใคร? ใบหน้าหวานของรสาโน้มลงมาใกล้ๆปลายฟ้าจนปลายฟ้าต้องผละออก เพราะความอึดอัด
"กับ..คุณกวิน!!
ปลายฟ้าตอบเพื่อนพร้อมกับหลบสายฟ้าคู่นั้นอย่างไว รสาที่เห็นอาการเพื่อนก็พอจะเดาออกแต่ก็อยากได้ความจริงจากปากเพื่อนมากกว่านี่
"แกกับเจ้าของผับยังไง? คำถามของรสา ทำให้ปลายฟ้าต้องเม้มปากแน่นมือบางยกมาปิดใบหน้าก่อนจะสะบัดออกพร้อมกับถอนหายใจครั้งใหญ่
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ที่แน่ๆฉันพลาดให้เขาไปแล้ว มันเกิดขึ้น
