ไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี่เขาเอาแรงมาจากไหน เธอโดนไปกี่รอบแต่ที่รู้ๆคือ เมื่อปลายฟ้าตื่นขึ้นก็ไม่เห็นชายหนุ่มนอนอยู่ข้างๆ เธอลุกขึ้นจากเตียงด้วยความเมื่อยล้า มันเมื่อยไปทั้งตัวเหมือนไปทำงานออกแรงเยอะๆ
"ทำไมมันหมดแรงขนาดนี่น้าา" เธอบ่นกับตัวเองพร้อมพยุงร่างเข้าไปอาบน้ำ เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอจึงเดินลงมาที่ชั้นล่าง
"เขาไปไหน หรือจะไปธุระ" พูดยังไม่ทันขาดคำก็เห็นร่างสูงเดินออกมาจากในครัวพร้อมกับอาหารมื้อเช้า
"ตื่นแล้วหรอ มากินข้าวสิ"
ปลายฟ้าที่ยืนงงอยู่กับการกระทำของเขาเธอไม่ได้ถามอะไรมากก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ
"เมื่อคืนคงหนักไปหน่อยฉันเลยทำข้าวต้มไว้ให้"
"น่าเกียจ..พูดอะไรค่ะ" เธอพูดออกมาเบาๆก่อนจะมองซ้ายขวา กลัวคนมาได้ยิน
"ไม่ต้องมองหรอก ในนี้ไม่มีใครเข้ามา ถ้าฉันไม่ได้เรียก" เขาบอกออกไปเมื่อเห็นอาการของหญิงสาว
"คุณทำเองหรอ"
"อืมม"
"กินได้ใช่ไหม?"
เธอตักข้าวต้มขึ้นมาพิจารณา กลัว
