จ้อง
709 คำ
ปลายฟ้า
"พี่แทน วันนี้ ฟ้าไม่ขึ้นนะค่ะ ฟ้าต้องไปทำงานส่ง อาจารย์นะค่ะ" สาวตัวเล็กใบหน้าใสสะกิดคนตัวสูงกว่า ด้านหลังเวที
"อ้าวบอกพี่กุ้งยัง" หนุ่มผิวเข้มกว่าถามขึ้น
"บอกแล้วค่ะ" สาวน้อยตอบอีกฝ่ายพรางยิ้มอ่อนให้เขา ทว่า..ตอนนี้ปลายฟ้ายิ่งเห็นคนตรงหน้าใจดวงน้อยก็ดูสดใส เหมือนมีอะไรไปเติมให้มันอิ่ม แต่ไม่รู้อีกคนที่มีแฟนคลับสาวๆเยอะจะรู้ตัวหรือเปล่า สองคนยืนคุยกัน หยอกหล่อกันดูสนิทสนม แต่เหมือนมีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจับจองมองทั้งคู่โดย ทั้งคู่นั้นไม่รู้ตัว
"งั้น ฟ้ากลับก่อนนะค่ะ เดียวจะดึก" ปลายฟ้าลาชายตรงหน้า มือทั้ง2จับสายกระเป๋าสะพายข้างแน่น ก่อนที่คนตัวโตกว่า จะเอื้อมมือมาลูบหัวเธอ และพูดแบบ อ่อนโยน
"กลับบ้านดีๆละ อย่าเถรไถลนะ" พูดจบสายตาจ้องมองพร้อมยิ้มให้อีกฝ่าย ทำให้หัวใจด้วยน้อยพลอยมีความสุขล้น เมื่อเดินออกมาจากผับเพื่อรอเรียกแท็กซี่ เธอรู้สึกมีคนมองเธออยู่ เธอเลย หันหลังกลับไปดูเพื่อยืนยันว่ามีคนมองจริงไหม!!
พระเจ้า คุณ กวิน เขามายืนทำอะไรตรงนี้ สาวน้อยรู้สึกประหม่าเพราะคนตัวเล็กเห็นสายตาเขามองเธอเหมือนมีอะไรในใจ ก่อนที่จะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากด้านหลัง
"จะกลับแล้วหรอ"คนตัวสูงเอ่ยถามเธอ ด้วยใบหน้านิ่งเฉย ชายหนุ่มผู้ดูดี หล่อ เท่ห์ ในคนๆเดียว เค้าเหมือนมีมนต์สะกดให้สาวๆ มอง
"ออ..คะ..ค่ะ"ปลายฟ้าตอบตะกุกตะกักไม่เป็นตัวของตัวเองเธอรู้สึกว่าตัวเองกลัวอะไรสักอย่างทั้งๆที่ไม่รู้
"ชื่อ.ปลายฟ้า สินะ เห็นว่าเรียนอยู่นี่ หาค่าเทอมรึไง?" เขายิงความถามใส่คนตัวเล็ก โดยที่สายตาก็เอาแต่จ้องอีกฝ่ายไม่ละ ทำให้อีกฝ่าย ต้องหลบสายตา
"คือ..อยากช่วยแบ่งเบาภาระทางบ้านค่ะ อีกอย่างชอบร้องเพลง"พูดจบเธอมองหาแท็กซี่เพื่อที่จะได้ไม่ยืนอึดอัดแถวนี่ รู้สึกว่าใบหน้าร้อนวูบๆ บอกไม่ถูก เพราะสายตาคู่นั้นมองเธอไม่หลบ
"เธอเรียน บริหาร ทำไมถึงเรียกที่จะมาร้องเพลงหาเงินละ? เจ้าของใบหน้านั้นยังคงยิงคำถามใส่เธอตลอด แต่ ทว่า..คนหน้าใสตรงหน้าเอาแต่มองหาแท็กซี่เพื่ออยากจะไปจากตรงนี้ไวๆ
ปลายฟ้า เงียบเธอยังไม่ตอบอะไร แต่สายตาคมคู่นั้นเอาแต่จ้องใบหน้าเธอ ไม่ลดละ จนเธอรู้สึกว่า ถ้าไม่เผชิญหน้าวันนี้ ก็ต้องมีวันต่อๆไป ก่อนที่เธอจะหันมาตอบ
"เอ่อ..คือหนู..เอ้ยย ฟ้า" เธอแทนตัวเองแบบไม่ชินปากไม่รู้จะแทนแบบไหน เพราะคนตรงหน้าอายุห่างกับเธอมากพอสมควร
"ฟ้า คิดว่า คนเราชอบหลายอย่างพร้อมกันได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องอย่างใด อย่างหนึ่ง" เธอพูดแล้วมองคนตรงหน้าแป๊บเดียวก่อนจะหลับตาลง
"ฮืมม..แปลว่า หลายใจ" ใบหน้าคมคู่นั้น พูดขึ้นพร้อมกับกอดอก พยักหน้าเล็กน้อย พูดจบเข้าก็ยิ้มมุมปาก ทำให้คนตัวเล็กกว่า ถึงกับช้อนตาขึ้นมามอง ใบหน้าขาว คนที่มีเคราบางๆ คิ้วหน้าตาคม ปลายฟ้าเองเธอไม่เข้าใจว่าทำไหม คุณ กวิน ถึงพูดแบบนี้ ผู้บริหารหรือเจ้าของต้องสนใจ พนักงานขนาดนี้เลยหรือไง
สักพักแท็กซี่ก็วิ่งเข้ามาจอด ปลายฟ้าหันมายกมือไหว้ผู้ที่อาวุโสกว่าและอีกอย่างเป็นเจ้านาย เป็นเจ้าของ ของที่นี่
"ฟ้าขอตัวกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ" พูดจบเธอก็ยกมือไหว้ คนตรงหน้า เขาพยักหน้ารับเบาๆตอบรับ พอขึ้นบนรถ เธอรู้สึกเหมือนยกหินก้อนใหญ่ที่ทับเธอเอาไว้ออก เธอรู้สึกโล่งและสบายอย่างบอกไม่ถูก
"ทำไมเราถึงรู้สึก แปลกๆ เหมือน ตำรวจจะจับผู้ร้ายด้วย
เธอยังคงบ่นพึมพำกับตัวเองในรถ โดยที่ไม่ทราบสาเหตุ
- ผู้เขียน
