เมื่อทานข้าวไม่ลงปลายฟ้าจึงเปลี่ยนไปนั่งทานไอศครีมแทน มันทำให้เธอรู้สึกดี จากไฟในใจที่มันร้อนวูบวาบก็ดับลง กลายเป็นรอยยิ้มสดใสของวัยรุ่นแทน เธอตักไอศครีมใส่ปากไม่หยุด ส่วนอีกมือก็เลื่อนดูโทรศัพท์ไปด้วย จนกระทั้งมีสายเข้า รอยยิ้มที่มีจางไป
"ฮัลโหลค่ะ...พี่แทน"
(สะดวกไหมพี่จะไปรับทานข้าวด้วยกัน)
"เอ่อ..คือฟ้ากลับต่างจังหวัดค่ะ มันกระทันหันเลยไม่ได้บอก"
(มีอะไรหรือเปล่าถึงได้กลับ)
"อ๋อ..มาธุระนิดหน่อยค่ะ"
(งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่โทรไปใหม่ละกัน เพื่อฟ้าจะยุ้ง)
"ค่ะ" เธอกดวางสายพร้อมถอนหายใจยาวๆ โชคดีที่อีกฝ่ายไม่ถามอะไรมาก ในใจปลายฟ้ารู้สึกผิดเหมือนกำลังหลอกอีกฝ่ายทั้งสงสารแต่เธอไม่รู้จะหาทางออกยังไง เธอหยุดคิดไปได้สักพักเธอก็หันมากินไอศครีมต่อ มือที่กำลังตักอยู่นั้นต้องชะงักเมื่อมีคนเข้ามาทักเธอ
"มาคนเดียวหรอครับ"
ปลายฟ้ามองซ้ายขวา ก็ไม่เห็นมีใครอยู่ใกล้ แสดงว่าเขาถามเธอ
"ค่ะ" เธอตอ
