เวลาค่อยๆ เคลื่อนคลา ราตรีผ่านไป ทิวาผ่านมา
แน่นอนว่าจ้าวเล่อเสียที่สมองปราดเปรื่องฉับไวย่อมฝากฝีมืออันสูงส่งให้เครื่องเคลือบทุกใบได้อย่างน่าทึ่ง ถ้วยชามแจกันล้วนคล้ายกับมีพืชพันธุ์กับมวลดอกไม้นูนออกมาอย่างโดดเด่น ผีเสื้อยังคล้ายกระพือปีกบินว่อนอยู่นอกผิวเรียบเนียนกระนั้น เถ้าแก่ร้านเครื่องเคลือบถึงขั้นให้ช่างในร้านเรียกนางว่าอาจารย์
จ้าวเล่อเสียจึงขอเพิ่มค่าจ้างโดยการช่วยสอนและแบ่งปันวิธีการสรรสร้างผลงานเลอเลิศให้แก่ลูกจ้างทุกคนอย่างไม่หวงแหน
สหายทั้งหลายชมชอบจ้าวเล่อเสียมาก มิใช่เพราะนางเก่งกาจมีความสามารถอย่างเดียว ทว่านิสัยดียิ่ง ตอนทำงานเคร่งเครียด นางเคร่งขรึมจริงจังดั่งเป็นอีกคน ทว่าตอนจบงานกลับนอบน้อมถ่อมตนมีเหตุมีผล พอคนใดโต้แย้งนางก็พร้อมรับฟัง
ทุกวันหญิงสาวก็ทำตัวเช่นนี้ เรียกได้ว่าจ้าวเล่อเสียเป็นสตรีที่ใช้ชีวิตอิสระเสรียามท่องหล้าได้เต็มที่และคุ้มค่าอย่างยิ่ง
วันนี้หลั
