ตอนที่25 ไม่เลิกพยศเดี๋ยวโดน...
ปึก หลังจากกลืนซูชิคำสุดท้ายลงคอมายด์ก็ยกแก้วชาเขียวขึ้นดื่มตามแก้อาการแค่นคอ เธอกินคนเดียวเกินครึ่ง ส่วนเขาเหมือนมานั่งชิวมากกว่าหิว
“กินเก่งเว้ย”
“ฉันไปได้ยัง”
“ยัง”
“นี่! ฉันมีเรียนนะไม่ใช่คนว่างงาน” หญิงสาวที่หมดความอดทนว่าให้เสียงดัง แต่ไม่ได้ทำให้อีกคนหัวร้อน
“ลืมว่าเมียกูยังเรียนอยู่”
“...”
“เลิกเรียนกี่โมง”
“...” มายด์ยังปิดปากเงียบเพราะไม่อยากพูดกับคนที่เกลียด แต่เสียงทุ้มต่ำของเดย์ที่ถามเธออีกรอบก็ทำเอาหวาดหวั่นอยู่ไม่น้อย
“เลิกเรียนกี่โมง”
“บ่ายสาม”
ครืดด เมื่อเขาลุกขึ้นเธอก็รีบลุกตาม และซ้อนท้ายกันเหมือนเดิมโดยที่สองมือนิ่ม ๆ กำขยุ้มเสื้อแจ็คเก็ตบนตัวเขาไว้เพราะกลัวตก ก่อนจะต้องถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายไม่รู้ว่ารอบที่เท่าไรของวันแค่เจอเขาในหนึ่งชั่วโมงเพราะตอนนี้รถบิ๊กไบค์มาจอดอยู่ที่ลานจอดรถของห้างสรรพสินค้า 'อีกหนึ่งกิโลเมตรถ
