1สัปดาห์ผ่านไป...
ฉันดีดดิ้นอยู่บนเตียงนอนเป็นอาทิตย์แล้วละ จะเข้าไปดูร้านก็ไม่ได้ เขาจะว่าฉันไปทำงานอีก สงสัยฉันต้องหาโอกาสบอกเขาแล้วละ ถ้าฉันไม่ไปดูร้านเองนะมีหวังผู้จัดการมันมาแหกอกฉันแน่ๆ ก็ถ้าฉันไม่ไปเขาต้องไปดูสาขาให้ฉันอีก3ที่รวม4ที่นะสิ
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
(สวัสดีครับคุณพิ้งค์กี้ ติดต่อโลกภายนอกได้แล้วเหรอครับ)
อื้อหือดูมันทักทายฉันสิฉันเจ้านายนะโว๊ยยยย
"เอาน่า ฝากดูก่อน แล้วจะเข้าไป"
ฉันบ่นออกไปงั้นแหละ ปกติฉันเข้าร้านทุกวันนะถ้าไม่มีธุระ ตั้งแต่ฉันตามติดพี่หมอคือแทบไม่ได้เข้าเลย นี่ฉันหลงผู้ชายจนไม่ทำงานทำการใช่ไหมเนี้ย
(ครับ ผมทำอะไรได้นอกจากรับคำสั่ง)
เออ ประชดเข้าไป เออดี หงุดหงิดโว๊ยยย
" ว่างไปดูสาขาอื่นให้ด้วยนะคุณมนตรี"
ฉันเรียกเขาเต็มยศ จริงๆเขาเป็นผู้ช่วยฉันตั้งแต่เริ่มเปิดร้านใหม่จนมีทุกวันนี้ ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมเขาถึงพูดกับฉันแบบนี้ได้ เขาทำหน้าที่แทนฉันได้ทุ
