"อ๊ะ!" ปลายเท้าแทบจะตะเกียกตะกายหนีให้ไกลห่าง แต่ฝ่ามือบางกลับรั้งศีรษะของเขาเอาไว้แน่น การกระทำกับความคิดมันช่างยืนกันอยู่คนละฝั่ง นางและเขาเหมือนดังอยู่ในสมรภูมิรบ ที่แม่ทัพทั้งสองคนจำต้องหันหน้าห้ำหั่นกันต่อไป
สายลมแสงดาวกับเจ้ากระรอกน้อยสองตัว เปรียบดังนักชมชั้นเยี่ยม เมื่อพวกมันไม่ยอมเบือนหน้าหนีไปทิศทางอื่น นั่งเงียบชมบทรักที่กำลังปรากฏอยู่ตรงหน้าอย่างเร่าร้อน มือข้างหนึ่งของเจ้ากระรอกตัวผู้ยื่นผลไม้ป่าในมือให้แก่กระรอกตัวเมีย ก่อนที่ผลสีแดงสดจะผลุบหายเข้าไปยังปากของทั้งสองตัว เฝ้ามองคนทั้งสองด้วยความสงสัยโดยไม่คิดจะจากไปแต่อย่างใด
ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วทั้งกาย เมื่อความกำยำแนบแน่นกับผิวเนื้อเนียนนุ่มของกอพเยีย นางไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อเรือนกายของตนเอง ทำไมมันยินยอมพร้อมใจเสียขนาดนี้ ได้แต่นึกเคืองเจ้ากระรอกสองตัวนั่นที่ยังคงนั่งมองดูอย่างไม่วางตา
