ต่อล้อต่อเถียง!!

1119 คำ
บทที่4 ต่อล้อต่อเถียง!! "เป็นเมียเจ้าของโรงแรมนี้มั้ง!!" 0.0 ดูเหมือนคำตอบของวิเวียนจะทำเอาทุกคนอึ้งกันหมดเลย รวมถึงธาดาที่มองตั้งแต่หัวจรดเท้า "ที่พูดมากระดากปากบ้างไหมถามจริง!" ผู้ชายปากเสีย ใครจะไปรู้บางทีฉันอาจจะเป็นเมียของเจ้าของโรงแรมนี้ก็ได้ ฉันมองหน้าคุณพ่อของเด็กน้อยที่ยังคงร้องไห้ไม่หยุดก็ต้องฮึบเอาไว้ อย่างน้อยก็จะไม่มาทะเลาะกันต่อหน้าเด็ก "ฉันไม่อยากมาเถียงกับคุณ แต่คุณเป็นพ่อควรใส่ใจและถามถึงปัญหาของลูกคุณบ้าง จะทำงานหรือจะทำอะไรคุณควรแบ่งเวลา วันนี้ลูกคุณบอกว่าไม่อยากอยู่กับคุณจะหนีขึ้นเรือไปหาคุณแม่ เท่ากับว่าคุณเลี้ยงเธอไม่ดีเท่าที่แม่เธอเลี้ยง" "ป๊าอิงอิงคิดถึงม้า อยากไปหาม้าค่ะ" "เห็นไหมคะ เด็กวัยนี้ควรได้รับความรักและการเลี้ยงดู อย่าปล่อยให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยว" ธาดามองหน้าลูกสาวที่กำลังร้องไห้ก็ถอนหายใจ จึงพยักหน้าให้กับวิเวียนและขอบคุณที่เธอพาลูกสาวมาส่งให้อย่างปลอดภัย "เด็กน้อยพี่ไปก่อนนะ ไว้เจอกันค่ะ" "พี่คะ อิงอิงอยากกอดพี่ค่ะ" สาวน้อยอ้าแขนจนธาดาต้องยอมปล่อยลูกสาวลง สองสาวเลยได้สวมกอดกัน วิเวียนจึงสอนเธอให้เชื่อฟังผู้ใหญ่ห้ามหนีไปไหนอีก "ฟังพี่นะอิงอิงต้องเป็นเด็กดี ต้องเชื่อฟังคุณพ่อนะคะ แล้วที่สำคัญอิงอิงห้ามหนีไปแบบวันนี้อีกรู้ไหมคะ" "ค่ะ" "อันนี้เป็นเบอร์ของพี่ถ้าเกิดคุณพ่อดุอีก โทรมาหาพี่ได้เลยเดี๋ยวพี่จะเอาตำรวจมาจับคุณพ่อเลยดีไหมคะ" "ฮะๆๆ ดีค่ะ" "พี่ชื่อวิเวียนนะ พี่ไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ต้องทำงานแล้วไว้เจอกันค่ะ" ฉันโบกมือลาหนูอิงอิงแล้วยักคิ้วให้พ่อของเธอ คนอะไรทำหน้าเหมือนอมทุกข์ตลอดเวลา ไปดีกว่า หลังจากที่ผมได้ลูกสาวกลับคืนมาผมก็รีบพาเธอขึ้นมาบนห้องเพื่อพูดคุยกับลูกอีกครั้ง เบอร์ของผู้หญิงคนนั้นลูกผมมือเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเลย "คราวหลังอย่าหนีป๊าไปอีกนะลูก ป๊าเป็นห่วงมากเลย" "ป๊าอิงอิงอยากไปหาม้า ม้าโทรมาบ้างไหม" ผมจะตอบลูกยังไงดีล่ะ วิวไม่เคยโทรไม่เคยติดต่อมาเลย ผมเองก็ไม่รู้จะทำยังไงงานผมก็เยอะจะไปตามหาเธอก็คงไม่ได้ "อิงอิงพรุ่งนี้ไปกินไอศกรีมที่ร้านอาธารากับป๊าไหมคะ พรุ่งนี้ป๊าจะไม่ทำงานจะอยู่กับอิงอิงทั้งวันเลยดีไหม" "ดีค่ะ" และแล้วผมก็ได้รอยยิ้มของลูกสาวกลับคืนมา เธอดีใจจนอยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวๆผมเองก็เหมือนกัน ผมสั่งงานให้เลขากับไอ้พงษ์ไปจัดการแทนผม ส่วนผมจะอยู่กับลูก หากมีเรื่องด่วนให้โทรมา วันต่อมา... วิเวียนเดินเข้ามาในร้านพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าแต่คนที่ยืนอยู่ดันเป็นธาราเจ้าของร้านแห่งนี้ ธารามองสัมภาระของวิเวียนก็ถึงกับหรี่ตามองด้วยความสงสัย แค่มาทำงานจะหอบอะไรมาขนาดนี้คงไม่ได้มาขโมยของใช่ไหม "สวัสดีค่ะคุณธารา" "อืม แล้วขนอะไรมาเยอะเลย" "คือฉันไม่มีที่อยู่ค่ะ เลยต้องขนมาก่อนวันนี้เลิกงานว่าจะไปหาที่อยู่" "แล้วเมื่อคืนนอนที่ไหน โรงแรมเหรอ?" "โรงจอดรถของโรงพยาบาลค่ะ ค่าโรงแรมแพงมากฉันไม่มีปัญญาไปนอนหรอกค่ะ เจ้าของโรงแรมหน้าเลือดมากกะรวยยันชาติหน้าเลยมั้ง!" วิเวียนบ่นอุบแต่ธารากับสะดุ้งเฮือก เพราะโรงแรมของตนกับพี่ชายถือว่าเป็นโรงแรมที่ทันสมัยและปลอดภัยสูง ความสะอาดไม่เคยเป็นรองใคร อาหารก็ชั้นเริ่ด "จริงๆแล้วผู้หญิงที่จะมาทำงานที่นี่ต้องถูกส่งตัวไปบ้านหมออคินเพื่อตรวจโรคและจัดหางานให้ถึงจะมีที่พัก ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าเกาะนี้จะควบคุมแรงงานไม่ให้มากเกินไป และจัดหางานให้อย่างเหมาะสม" "แล้วทำไมคุณถึงรับฉันคะ" "ตอนนี้ร้านผมขาดพนักงาน ผมเลยต้องรับคุณเอาไว้" "ขอบคุณที่ให้โอกาสฉันนะคะ" "แล้วเรื่องที่พักเดี๋ยวให้พีผู้ช่วยของผมจัดการให้ เรื่องงานเดี๋ยวพีจะสอนคุณเอง" ฉันเหมือนถูกหวยสองชั้นเลยได้งานแถมได้ที่พักฟรีอีกต่างหาก สวัสดิการของพนักงานที่นี่โคตรดี แถมผู้ชายก็งานดีมาก "คุณพีคะขอบคุณมากนะคะที่สอนงานฉัน" "เรียกพี่พีก็ได้ครับ เรื่องงานไม่ต้องคิดมากมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว" ฉันทำงานจนถึงเวลาเที่ยงตรงลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาจนมีเสียงเด็กตะโกนเรียกฉันแถมยังกวักมือเรียกฉันด้วย นั่นมันหนูอิงอิงนี่หน่า "เมียเจ้าของโรงแรมมารับจ็อบเป็นเด็กเสิร์ฟเหรอครับ" ธาดาแขวะสาววิเวียนเบาๆทำเอาวิเวียนต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ "ผัวฉันตายไปแล้วค่ะ! หนูอิงอิงวันนี้ใส่ชุดสวยจังเลยนะคะ" "ชุดคู่ค่ะ ไอริก็มีแบบอิงอิงเลย พี่วิเวียนมาทานข้าวด้วยกันนะ" "ไว้วันหลังนะคะวันนี้พี่ต้องทำงานก่อน" ฉันจัดการรับออเดอร์โต๊ะหนูอิงอิงมาส่งให้ที่ครัวจากนั้นก็รอเวลาไปเสิร์ฟ วันนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่แต่ก็มีเข้ามาเรื่อยๆ พี่พีบอกว่าถ้าวันหนุดนะขาลากกันเลย อีกด้าน... ผมรอน้องชายมาคุยเรื่องงานในส่วนของมัน สายตาก็มองลูกสาวที่มองตามผู้หญิงคนนั้นไม่ละ ไม่ว่าเธอจะเดินไปทางไหนลูกผมก็มองตามจนผมต้องหันไปถามไอ้ธาราถึงพนักงานในร้าน "พนักงานมึงทำลูกกูติดใจ ดูดิมองไม่ละเลย ดีนะเมื่อวานได้เธอไว้ไม่งั้นลูกกูหนีขึ้นเรือไปแล้ว" "นั่นวิเวียน พนักงานใหม่เธอจบครูมา ตอนแรกผมก็จะส่งไปให้เฮียเจ แต่ร้านผมพนักงานพึ่งลาออกไป" "จบครูเหรอ?" "ใช่เกียรตินิยมด้วยนะ แต่หนีหนี้มาที่นี่เพื่อทำงานส่งเงินให้ที่บ้าน" "ป๊าให้พี่วิเวียนมาเป็นพี่เลี้ยงอิงอิงได้ไหมคะ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม