ep.17

1428 คำ

ฉันกับน้ำใสนั่งก้มหน้าก้มตาเขียนใบงานให้เสร็จทันส่งอาจารย์ก่อนเที่ยง ฉันหิวข้าวมากตอนนี้เมื่อเช้ารีบเลยไม่ได้กินอะไรลองท้องเลย และไอ้งานบ้านี่เยอะแยะไปหมด "โอ๊ยย!!..เมื่อไหร่จะเสร็จเนี่ย" เสียงหวานตะโกนดังลั่นฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะแสบท้องโว๊ย "แก..ฉันตกใจหมด โมโหหิวรึไงยะ" น้ำใสบ่นกระปอดกระแปด ยกมือบางขึ้นทาบอก จู่ๆ ก็ตะโกนออกมาอย่างนั้นใครบ้างไม่ตกใจ "น้ำใสฉันหิว~" ฉันจะร้องแล้วนะไม่มีกระจิตกระใจทำงานแล้ว คิดถึงข้าวขาหมู เย็นตาโฟต้มยำ สุกี้ทะเล ชาเขียวนมสด ฮือออ "ไปกินก่อนไม่ได้หรอ~" "ใกล้เสร็จแล้ว อดทนค่ะเพื่อนรัก" น้ำใสพูดปลอบใจ โบนัสคงหิวมากจริงๆแหละหลังจากนั้นยี่สิบนาทีงานทุกอย่างก็เสร็จพร้อมส่ง "เย้~ไปเร็วน้ำใสฉันหิวจนกินควายได้ทั้งตัวแล้ว" "ฮ่าๆๆเว่อออ" จากนั้นฉันเดินไปยังโรงอาหารพร้อมกับน้ำใสฉันไปซื้อข้าวส่วนน้ำใสไปซื้อน้ำกับขนม และมานั่งทานด้วยความหิว . . . . "ชื่อโบนัสใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม