12.00 น.
"แกไปกินข้าวเหอะหิวจนแสบท้องไปหมดแล้ว" น้ำใสเอ่ยขึ้นพลางคว้ากระเป๋าขึ้นสะพายบนไหล่บาง
"ฉันก็หิว ไปกัน" มือเล็กของโบนัสรวบใบงานเก็บ หยิบกระเป๋าและเดินตามเพื่อนรักออกไปจากห้อง ฉันกับน้ำใสเดินเข้ามายังโรงอาหารที่วันนี้คนค่อนข้างแน่นเลยแหละ 'จะมีอะไรเหลือให้ฉันกินมั้ยเนี่ย~'
อีกด้าน...
"นนท์นั่งกับพวกพี่ได้นะ" เสียงทุ้มของนิวตั้นเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นหลานรหัสยืนถือจานข้าวหันซ้ายขวามองหาที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากเขามากนัก ผมเป็นพี่รหัสของส้มจี๊ดและเป็นลุงรหัสของชานนท์
"ขอบคุณครับพี่....ปกติไม่เคยเห็นพี่นิวที่โรงอาหารนี่ครับ วันนี้ทำไม...."
"พี่มีเรียนบ่ายต่อน่ะ" ชานนท์พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ไม่แปลกที่ชานนท์จะถามผมแบบนั้นเพราะปกติผมจะไปทานข้างนอกไม่ก็ไปคาเฟ่ ที่โรงอาหารมหาลัยคนเยอะเบียดเสียดกันไปหมดผมไม่ค่อยชอบ
"น้ำใส!...น้ำใส มาคนเดียว? โบนัสไปไหนล่ะ"
"พี่นนท์นี่เองน้ำใสก็คิดว่าหนุ่มที
