ตอนที่ 24 : ยัดเยียดความลับ ภายในห้องลับของพายุ พายุยังคงนั่งนิ่งมองปฏิกิริยาของคนป่วย ถึงแม้ตอนนี้เสียงสะอื้นไห้จะสงบลงแล้ว แต่ใบหน้าหวานยังคงทิ้งรอยคราบน้ำตา นัยส์ตาทั้งสองข้างแดงก่ำ "น้ำตาเธอไม่ได้ทำให้ฉันสงสารหรือเห็นใจ อย่าใช้มันเป็นตัวเรียกร้องความสนใจ ถ้าฉันอยากฆ่าเธอเมื่อไหร่มันอยู่ที่ความต้องการของฉัน ไม่ใช่เธอมาออกคำสั่ง ถ้าไม่อยากนอนต่อก็ลุกขึ้นแต่งตัวเสื้อผ้าเธออยู่ในถุงนั้นและออกไปหาฉันข้างนอก" “คนใจร้าย” “ต่อให้เธอว่าฉันเป็นคนใจร้ายเก้าสิบเก้าครั้ง มันก็ไม่มีทางที่ฉันจะเป็นคนใจดีได้ในครั้งที่หนึ่งร้อย เพราะเธอมองฉันเป็นคนใจร้ายตั้งแต่ครั้งแรกไปแล้ว” “เห๊อะ…” “ฉันไม่ได้ว่างมานั่งเถียงกับเธอ ถ้าคิดว่าตื่นขึ้นมาแล้วจ้องแต่พยศใส่ฉัน ฉันอาจจะทำให้เธอหลับไปอีกรอบก็ได้ อย่าทำตัวเป็นผู้หญิงน่ารำคาญ เรียกร้องความสนใจจากผู้ชายอย่างฉัน ฉันไม่ใช่ผัวเธอ” “ก็ไม่คิดว่าคุณเป็นผัวสัก