ตอนที่ 49 : ความสุขเต็มเปี่ยม
ใบหน้าหวานเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ต่อให้ตอนนี้จะออกจากห้องประชุมมาแล้วจนมานั่งในแผนกของตัวเองแต่ฉันก็ยังนึกถึงเรื่องราวในห้องประชุมวนไปวนมาไม่รู้จบ ถึงจะไม่มีใครรู้ว่าคนออกแบบชุดฟินาเร่คือฉัน และคนที่ช่วยออกแบบร่วมกับเขาก็คือฉัน แต่ก็ภูมิใจที่จะได้เห็นผลงานตัวเองอยู่บนรันเวย์ที่จะถึงในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ขนาดแค่วันนี้ฉันยังตื่นเต้นไม่หาย ถ้าวันนั้นได้เห็นชุดที่ตัวเองออกแบบคงยิ้มแก้มปริกว่านี้
ยิ่งนึกถึงปริศนาทิ้งท้ายคำพูดของพายุหัวใจดวงน้อยพองโต
"เมื่อถึงเวลาทุกคนจะรู้เอง"
"เป็นอะไรแก้ม พี่เห็นเราเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่" รุ่นพี่คนสนิททักขึ้นเมื่อสังเกตเห็นรุ่นน้องยิ้มคนเดียวตั้งแต่ออกจากห้องประชุม
"ความสุขมันเต็มเปี่ยมค่ะ เลยอดที่จะยิ้มไม่ได้" ฉันหันไปตอบรุ่นพี่คนสนิทและส่งยิ้มให้ ไม่ได้ปั้นเรื่องโกหกเหมือนทุกครั้ง
"น่าจะอาการหนักนะ" ฝนได้แต่ส่ายหัวพร้อม
