ตอนที่ 30 : มีเรื่องให้เซอร์ไพรส์
ฉันสังเกตสีหน้าของพนักงานทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมแสดงสีหน้าสงสัยกับสิ่งที่พายุพูด ใบหน้าหวานเห่อร้อนไม่ใช่เพราะอากาศแต่เป็นเพราะเขา สายตาคมคู่นั้นยังคงจับจ้องไม่วางตา
"อะไรคือจุดสุดยอดอะแก้ม ตั้งแต่ทำงานมายังไม่เคยได้ยินจุดเรียกนี้เลย" เฟิร์นที่นั่งอยู่ข้างๆถามขึ้นเบาๆ
"เอ่อ…คือ…เราก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน ถ้าเข้าใจแล้วเราจะบอกนะ" ฉันได้แต่อ้ำๆอึ้งๆกับคำถามของเพื่อนสนิท ไม่รู้จะตอบยังไงเหมือนกัน และเขาก็วางระเบิดลูกใหญ่ให้ฉันอีกจนได้
"เพื่อไม่ให้เสียเวลาไปกว่านั้น ผมมีเรื่องที่จะแจ้งให้ทุกคนทราบก่อนแผนกอื่นคือเราจะจัดมิตติ้งกันสิ้นเดือนนี้" ดนัยแก้สถานการณ์ด้วยฉายภาพขึ้นหน้าจอให้ทุกคนหันกลับมาสนใจกับสิ่งที่เขากำลังพูด
"เฮ้..." เสียงของพนักงานที่อยู่ในห้องเฮกันอย่างพร้อมเพรียงลืมสถานการณ์ก่อนหน้านี้ไปอย่างสิ้นเชิง
“เฮ้อ….” ฉันถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือ
